Follow suit အမွားေနာက္ လိုက္ၾကမွာလား

Mu Mu Aung အသံထြက္ကိုယူၿပီး အတိုေရးတာေပါ့ဆရာရယ္။ ရွယ္ပါရေစအစား ရွယ္ျပစီဆိုေတာ့ နဲနဲတိုသြားတာေပါ့။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ စာလုံးေပါင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ မွားၾကတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ေနာက္တခု က်မ။ ကၽြန္မလို႔ေရးရတာ ရွည္လို႔။ သြားေနၾက လုပ္ေနၾက လို႔ ေရးရလား။ သြားေနက် လုပ္ေနက်လား။ ဒီစာေတြကို က်ိဳးစားၿပီး ရွည္ရွည္ ေဝးေဝး ေရးလိုက္တာပါရွင့္ :)

မူရင္းက ကြ်န္ေတာ္၊ ကြ်န္မျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က ကြ်န္ေစာ္နံလို႔ က်ေနာ္ က်မလို႔သာေရးခ်င္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ သေဘာကေတာ့ က်ေနာ္၊ က်မလို႔သာေရးသူေတြကို အျပစ္မျမင္ပါ။ ကြ်န္စိတ္ေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ ေခတ္ကာလအရ ပိုလြယ္ျပီး မူရင္းဆိုလိုခ်က္လည္း မပ်က္ေစလို႔ပါ။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ႏွိမ့္ခ်စိတ္နဲ႔ ေရးေနပါေသးတယ္။

(ရွယ္ျပစီ) ကေတာ့ သြက္သြက္ခါေအာင္မွားပါတယ္။

က် နဲ႔ ၾက
က်က်နနဝတ္စားလာတဲ့ စားေနက်ေၾကာင္ဖား၊ ျမန္မာစာဘာသာ က်သြားရွာတယ္။ က်ပန္းစကားေျပာပြဲမွာ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အံဝင္ခြင္က်၊ ႀကံဳရာက်ဘန္းေျပာတတ္တဲ့လူ။ လူၾကီးမင္းကို ေျပာရမွာ အားနာတယ္ဗ်ာ။ မတင္မက်မလုပ္ပါနဲ႔၊ လုပ္ေနက်အလုပ္အတိုင္း မလုပ္ပါနဲ႔။ စိတ္တုိင္းက် သံုးေဆာင္ျပီးရင္ေတာ့ က်သင့္ေငြေပးေခ်ပါ။

သြားလာၾကေနရာ၊ စားေသာက္ၾကဆိုင္မွာ အခ်ိန္မကုန္ပါေစနဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာစာအနာဂတ္အတြက္ အေတာ္ကို ေၾကာင့္ၾကမိပါတယ္။ သူတို႔တေတြ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို ခြဲခြာ၍သြားၾကေလၿပီ။

က်ိဳးနဲ႔ ၾကိဳး
ခ်ိဳး၍က်ဳိး၊ မသိက်ဳိးကၽြန္ျပဳ၊ က်ဳိးတုိးက်ဲတဲ၊ က်ဳိးႏြံ၊ က်ဳိးပဲ့၊ က်ဳိးေပါက္၊ က်ဳိးယုတ္ရွက္ကြဲ ကိုယ္က်ဳိးနည္း၊ ခ်ဳိက်ဳိးနားရြက္ပဲ့၊ ငယ္က်ဳိးငယ္နာ၊ ေစ်းေပါင္က်ဳိး၊ တဝက္က်ဳိး၊ ေထာင့္မက်ဳိး၊ ႏႈတ္က်ဳိး၊ မီးက်ဳိးေမာင္းပ်က္၊ မာန္စြယ္က်ဳိး၊ မ်က္မုန္းက်ဳိး၊ ျမစ္က်ဳိးအင္း၊ ႐ိုက်ဳိး၊ ကိုယ္က်ဳိးနည္း၊ လုပ္ရက်ဳိးနပ္၊ အက်ဳိးယုတ္၊ အပုိးက်ဳိး၊ အိုနာက်ဳိးကန္း။

ႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္၊ ႀကိဳးကုိင္၊ ႀကိဳးကုတ္၊ ႀကိဳးၾကာငွက္၊ ႀကိဳးၾကားႀကိဳးၾကား၊ ႀကိဳးႀကီးခ်ိတ္လံုခ်ည္၊ ႀကိဳးကြင္းစြပ္၊ ႀကိဳးခုန္၊ ႀကိဳးစား၊ ႀကိဳးဆြဲခ်၊ ႀကိဳးပမ္း၊ ႀကိဳးဝုိင္းသစ္ေတာ၊ ႀကိဳးသီခ်င္း၊ စည္းႀကိဳး၊ ဆြဲႀကိဳးတန္ဆာ၊ ဖိနပ္သည္းႀကိဳး၊ မုန္႔ႀကိဳးလိမ္၊ မ်ဥ္းႀကိဳး၊ ျမင္းဇက္ႀကိဳး၊ ေမွ်ာ့ႀကိဳး၊ ဝရဇိန္မိုးႀကိဳး၊ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္၊ လြန္ႀကိဳး၊ သံႀကိဳးစာ၊ သက္စြန္႔ႀကိဳးပမ္း၊ အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္၊ အားႀကိဳးမာန္တက္၊ အုန္းဆံႀကိဳး၊ မိုးႀကိဳးပစ္။

စာေပပညာရွင္မ်ား အာဏာသိမ္းခံရျခင္း
(ၾကငွန္း) သတ္ပံုကိုနမူနာေပးခ်င္လို႔ အလြယ္ အင္တာနက္မွာရွာပါတယ္။ သတ္ပံုေရာ စာသားေတြပါ အမွားေတြပဲ ေရးတင္ထားၾကတယ္။ ဘေလာ့ေတြ၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ေတြေတာ့ အားနာလို႔ ေဖၚျပမေနေတာ့ပါ။

အနႏၲသူရိယအမတ္ေရးခဲ့တဲ့ အမ်က္ေျဖလကၤာေလးပိုဒ္ထဲမွာ သူတည္းတေယာက္ ေကာင္းဘို႔ေရာက္မူ၊ တေယာက္သူမွာ ပ်က္လင့္ကာသာ ဓမၼတာတည္းလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေတြမဟုတ္ပါ။ ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏတက္သည္ ေရပြက္ပမာ၊ တစ္သက္လ်ာတည္း။

အနႏၲသူရိယမွားတယ္ထင္ရင္၊ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းကို ျပဳစုခဲ့သူပညာရွင္ေတြ မွားတယ္ထင္ရင္ အမွားလုပ္ခိုင္းသူေတြ ေနာက္သာလိုက္ၾကပါခင္ဗ်ား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၆-၂ဝ၁၆

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ