Brexit (2) ဘရစ္ဇစ္ (၂)
(အီးယူ) စာခ်ဳပ္ပိုဒ္ (၅ဝ) မွာ ထြက္နည္းအဆင့္ဆင့္ေရးထားတယ္။ တရားဝင္အေၾကာင္းၾကားရမယ္။ ညွိႏိႈင္းမႈေတြ လုပ္ရမယ္။ ျပဴတင္းေပါက္ ၾကားကာလ (၂) ႏွစ္ရွိတယ္။ ကုန္သြယ္ခြန္၊ ေရႊ႕ေျပာင္းေနထိုင္သူ စတာေတြကို ညွိၾကရလိမ့္မယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးကေန ေမာ္ေတာ္ကားအထိပါတယ္။ အဆင္ေျပရင္ ထြက္သြားတဲ့ျဗိတိန္က ဥေရာပေစ်းကြက္ ဆက္ရေနႏိုင္တယ္။ ဥပမာ အဖြဲ႔ဝင္မဟုတ္တဲ့ ေနာ္ေဝလို။ အဲတာက အေကာင္းဆံုေမွ်ာ္မွန္းႏုိင္တာပါ။
တိုင္းတပါးသားေတြ ျဗိတိန္ကိုလာႏိုင္ဘို႔ မေရရာေတာ့ပါ။ ပိုခက္တာက ျဗိတိန္ႏိုင္ငံသားေပါင္း ၁႕၂ သန္းက တျခားအီးယူ ႏိုင္ငံေတြမွာ သြားေနၾကတယ္။ တျခားအီးယူႏိုင္ငံသားေပါင္း ၃ သန္းကျဗိတိန္မွာလာေနၾကတယ္။ အရင္ကလို အဂၤလိပ္ ေရလက္ၾကားျဖတ္ရံုနဲ႔ ကူးသန္းလို႔လြယ္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါ။
ေနာက္သက္ေရာက္မႈတခုက လက္ရွိျဗိတိန္အစိုးရ ျပဳတ္က်သြားႏိုင္တယ္။ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ေဒးဗစ္ကင္မရြန္က ဆႏၵခံယူပြဲကို လုပ္ခ်င္သူမဟုတ္ပါ။ ပါတီတြင္းဖိအားအရ လုပ္ရပါတယ္။ ျဗိတိန္စီးပြါးေရးကိုထိခိုက္မွာေတာ့ေသခ်ာတယ္။ အခုကိုစေနျပီ။ အခ်ိန္လည္းၾကာႏိုင္တယ္။
ထြက္ခ်င္သူေတြဘက္က ထြက္လိုက္ရင္ ျဗိတိန္မွာလြတ္လပ္မႈေတြပိုရမယ္။ ကိုယ္နယ္နိမိတ္ကို ကိုယ္ပိုင္မယ္။ ၂ဝဝ၈ စီးပြြားပ်က္စဥ္က ဆီးရီးယားဒုကၡသည္ေတြဒဏ္ကို (အီးယူ) တခုလံုးခံခဲ့ရတယ္။ ေရရွည္မွာ ျဗိတိန္အတြက္ေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။
(အီးယူ) ဆိုတာ ၁၉၅၂ ခုႏွစ္ကတည္းကစခဲ့တာပါ။ ဥေရာပ ေက်ာက္မီးေသြးႏွင့္ သံမဏိကြန္ျမဴနတီနဲ႔စခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ကမာၻစစ္ၾကီးထပ္မျဖစ္ခ်င္ၾကတာအတြက္ စဥ္းစားခဲ့ၾကတယ္။ အဓိက ဂ်ာမဏီနဲ႔ ျပင္သစ္။ ၁၉၆၇ မွာ ဥေရာပစီးပြါးေရးကြန္ျမဴနတီျဖစ္လာတယ္။ ၁၉၉၃ မွာ (မက္စ္ထရစ္) စာခ်ဳပ္ျဖစ္လာတယ္။
ကေန႔ကာလမွာေတာ့ ဘရပ္ဆဲလ္ျမိဳ႕မွာ အေျခစိုက္ျပီး ဥေရာပ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြါးေရး ဗ်ဴရိုကေရစီယႏၲရားၾကီး လည္ပတ္ေနပါတယ္။ (ရွန္ဂန္ဗီဇာ) စနစ္လည္းက်င့္သံုးလို႔ အဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံတခုအတြက္ဗီဇာကို တျခားႏိုင္ငံေတြကလည္း အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ ဒါေပမယ့္ (ယူအက္စ္ေအ) လို (ယူနိုက္တက္ စတိတ္စ္ ေအာ့ဖ္ ယူရုပ္) အိပ္မက္ေတာ့ မွန္းမရႏိုင္ပါ။ လူမ်ိဳးတိုင္းက ကိုယ္တိုင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးစြဲၾကီးၾကတယ္။ ျဗိတိန္ဟာ ၁၉၇၃ မွာ (အီးယူ) အဖြဲ႔ဝင္ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုထိ တျခားအဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံေတြလို အျပည့္အစံု သူ႔ (အင္စတီက်ဴးရွင္း) ေတြအေပၚ (အီးယူ) ပံုစံလက္ခံမထားပါ။ ဥပမာ (ရွန္ဂန္ဗီဇာ) စနစ္။
အဆိုးဆံုးမွန္းဆခ်က္တခုကေတာ့ ျဗိတိန္ကြဲထြက္သြားမလား။ အဂၤလန္၊ ေဝးလ္စ္၊ စေကာ့တလန္နဲ႔ ေျမာက္ပိုင္း အိုင္ယာလန္ (၄) ခုေပါင္းထားတဲ့ (ယူႏိုက္တက္ ကင္းဒမ္း) ဟာ ကေန႔လိုဆက္ရွိပါဦးမလား စဥ္းစားလာၾကျပီ။ ဆႏၵခံယူပြဲမွာ စေကာတလန္သားေတြက (အီးယူ) နဲ႔ဆက္တြဲေနခ်င္တဲ့ဖက္ကမဲေပးခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔က အဂၤလန္ ၾကီးစုိးေနတာကို မၾကိဳက္ၾကပါ။ ၄၄% က လြတ္လပ္တဲ့ႏိုင္ငံျဖစ္ခ်င္ေနၾကတယ္။ အဲတာက ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္က သိထားရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါလည္းပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္မွာ အဲလိုအျမင္က က်ဆင္းလာတယ္လို႔ ေထာက္ျပခ်က္လည္းရွိပါတယ္။ (အီးယူ) အေနနဲ႔လည္း အခ်မ္းသာဆံုးအဖြဲ႔ဝင္တႏိုင္ငံ ဆံုးရွံဳးလိုက္ရတာျဖစ္ပါမယ္။
ဒီလို ထူးျခားတုန္လႈပ္စရာေကာင္းလွတဲ့သတင္းနဲ႔အတူ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံမွာလည္း စဥ္းစားၾကမွာေသခ်ာတယ္။ ခြဲထြက္ခြင့္။ စဥ္းစားၾကည့္တာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မတူတာေတြက အတိုင္းထက္အလြန္မ်ားတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေပါင္းေတာင္ေပါင္းၾကရေသးတာမဟုတ္ဘူးလို႔ယူဆၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဟိုႏိုင္ငံသည္ႏိုင္ငံ အားကိုးစိတ္ကေနေတြးတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲရဘို႔သာတြက္တယ္။ တခ်ိဳ႕႕ ႕႕႕႕႕။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၆-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment