Old Books ျခစားေနတဲ့စာအုပ္မ်ား
ေနာက္ထုတ္စာအုပ္ေတြမွာ ေနာက္ထုတ္သူေတြကေန သတ္ပံုေတြျပင္ထားၾကေတာ့ အဖတ္ရခက္၊ အေနရခက္တယ္။ မူရင္းစာအုပ္ေတြထဲက အေရးအသားေတြကို တည္းျဖတ္သုတ္သင္တယ္ဆိုတာကတမ်ိဳး။ သတ္ပံုျပင္တာကတမ်ိဳး။ ခဏခဏေထာက္ျပရပါတယ္။ ကေန႔ပဲ သိပၸံေမာင္ဝေရးခဲ့တာေတြကို (တ) ေနရာမွာ (တစ္) လုပ္ထားတာေရးျဖစ္တယ္။
သိပၸံေမာင္ဝကေန ထားျပမႈဆိုတဲ့ေဆာင္းပါးေရးခဲ့ပါတယ္။ ခုေခတ္မွာ ဓါးျပလို႔ေရးၾကတယ္။ စာဘတ္လို႔သာ မူရင္းစာမွာ ပါတယ္။ ခုေခတ္မွာ ဖတ္လို႔သာေရးတယ္။ အဲဒီ ေနာက္ျပင္သတ္ပံု ၂ ခုကို အတြန္႔မတက္လိုပါ။ ေခတ္အေလွ်ာက္ ျပင္သင့္တဲ့ သတ္ပံုေတြရွိပါတယ္။ (ကြ်န္ေတာ့္အထင္ပါ။)
လယ္တီဒီပနီေပါင္းခ်ဳပ္ စတုတၳတြဲကို ေဒလီမွာေနစဥ္က ဓမၼမိတ္ေဆြ မစၥတာဗားမားကလက္ေဆာင္ေပးလို႔ရထားတယ္။ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္စက္တဘၤာမွာရိုက္ႏွိပ္ထားတဲ့ကြန္ျပဴတာစာစီစာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္မွာ (တစ္ဆူတည္းသာ ကိုးကြယ္ရာအစစ္) လို႔ရိုက္ႏွိပ္ထားတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ႕မူရင္းစာနဲ႔တိုက္ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးမ်ိဳး ျပည္ပမွာ လက္လွမ္းမမီပါ။
အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ အလကၤာဘာသာဋီကာစာအုပ္ကို ၁၃၂၁ ခုႏွစ္မွာရိုက္ႏွိပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ (ဆက္ပါဥဴးမည္) လို႔ရိုက္ထားတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးစာအုပ္ကို ျပန္ရိုက္ထားတာမွာ မူရင္းစာသားနဲ႔သတ္ပံုကို ျပင္မထားပါ။
ကြ်န္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ မူရင္းအေရးအသားေတြကို ေနာက္လူေတြကေန ၾကိဳက္သလိုမျပင္သင့္ၾကပါ။ အဲလိုလုပ္တာဟာ သူမ်ားေရးထားတာကို ကိုယ္ေရးတာလိုလုပ္သူမ်ိဳးနဲ႔ သိပ္မကြာျခားလွပါ။
မူလလက္ေဟာင္းစာအုပ္ေတြကို တမ္းတေနမိတယ္။ ငယ္ငယ္က ကြ်န္ေတာ့္အကိုၾကီးရဲ႕ ထင္းရွဴးေသတၲာၾကီး ၃-၄ လံုးကိုအမွတ္ရေနတယ္။ ပိုးဟပ္ကိုက္ ျခစားေနတဲ့စာအုပ္ေဟာင္းေတြကို ေနာက္ထုတ္ ဂ်ပ္ထူ၊ ေၾကြစကၠဴ၊ ကြန္ျပဴတာစာစီေတြထက္ တန္ဖိုးထားပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၁-၆-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment