Strasbourg စထြက္စ္ဘာ့ခ္

သတင္း = ျပင္သစ္က ျမန္မာကုိ ယူရုိ သန္း ၂ဝဝ ကူညီမယ္

ကြ်န္ေတာ္ ျပည္ပႏိုင္ငံေရးလုပ္ခဲ့ရတဲ့ (၂၅) ႏွစ္ၾကာအတြင္းမွာ (၃၁) ႏိုင္ငံကို တာဝန္နဲ႔ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံကို ေရာက္တယ္သာဆိုတယ္၊ နယ္စပ္ျမိဳ႕ေလးသာေရာက္ပါတယ္။ ပဲရစ္ျမိဳ႕ကိုမေရာက္ဖူးခဲ့ပါ။ ဂ်ာမဏီႏိုင္ငံမွာ (ဘြန္း) ျမိဳ႕မွာ အစည္းအေဝးတခုတက္ျပီး အေနာက္ဖက္နယ္စပ္ကိုျဖတ္ေက်ာ္တာနဲ႔ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံကိုေရာက္ပါတယ္။ တသက္နဲ႔ တကိုယ္ အဲလိုမတူတဲ့တိုင္းျပည္နယ္နိမိတ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရတာ (၃) ခါတိတိရွိပါတယ္။ ၁၉၉ဝ ဒီဇဘၤာလကုန္ခါနီးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခ်င္းျပည္နယ္ကေန အိႏိၵယႏိုင္ငံ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္ကို ႏိုင္ငံတကာနယ္နိမိတ္ကို တရားမဝင္ျဖတ္ကူးပါတယ္။ ေနာက္ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ကိုေတာ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေက်ာ္ျဖတ္ျပီး (ေကအင္န္ယူ) ကရင္အဖြဲ႔ထိန္းခ်ဳပ္ထားရာ ျမန္မာ့ေျမေပၚမွာ အစည္းအေဝးေတြလုပ္ရပါတယ္။

အခုဥေရာပတိုက္ထဲက ထိပ္တန္းႏိုင္ငံၾကီးႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဂ်ာမဏီနဲ႔ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံနယ္စပ္မ်ဥ္းကိုေတာ့ တရားဝင္ ျဖတ္ရပါတယ္။ သူမ်ားေျပာလို႔သာ တဖက္ကဂ်ာမဏီ၊ ဟိုတဖက္ကျပင္သစ္လို႔သိရတာပါ။ ဘတ္စ္ကားေပၚမွာပဲ တာဝန္ရွိသူေတြက ပတ္စ္ပို႔တ္လာၾကည့္ပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ကေန မဲေဆာက္သြားတိုင္း ထိုင္းအရာရွိေတြက ဘတ္စ္ကားေပၚတက္စစ္တာ အေခါက္တိုင္းပါ။

ဂ်ာမဏီနဲ႔ျပင္သစ္ ျမင္ကြင္းကဘာတခုမွ ကြဲျပားတာလို႔မရွိပါ။ အေဆာက္အဦေတြ၊ လမ္းတံတားေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ အကုန္အတူတူပါ။ စေကားေျပာမွသာ ဘာသာစကားမတူတာကြာတယ္။ ျပင္သစ္ေတြက သူတို႔ဘာသာစကားကို ေတာ္ေတာ္အစြဲၾကီးပံုရပါတယ္။ ဂ်ာမဏီမွာ အဂၤလိပ္လို ေနရာတိုင္းမွာေျပာလို႔ရေပမယ္၊ ျပင္သစ္ေတြကေတာ့ အဂၤလိပ္လိုတတ္လည္း ျပင္သစ္လိုသာျပန္ေျဖၾကတာ သတိထားမိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္တဲ့ျပင္သစ္ႏိုင္ငံကျမိဳ႕ေလးကို Strasbourg (စထြက္စ္ဘာ့ခ္) လို႔ေခၚပါတယ္။ အေတာ္လွတယ္။ တိုးတက္တယ္။ ေအးခ်မ္းတယ္။ အဲဒီျမိဳ႕မွာ ဥေရာပတတိုက္လံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ရံုးေတြ၊ ဌာနေတြမ်ားပါတယ္။ European Court of Human Rights မွာ လူ႔အခြင့္အေရးတရားရံုး၊ Council of Europe ဥေရာပေကာင္စီရံုး၊ European Directorate for the Quality of Medicines ေဆးဝါးအရည္အေသြး ဒါရိုက္တာရံုး၊ European Audiovisual Observatory ဥေရာပ အာကာသေလ့လာေရးဌာန၊ European Parliament ဥေရာပပါလီမာန္လည္းရွိတယ္။ European Ombudsman of the European Union ဥေရာပ ယူနီယံ ေစာင့္ၾကည့္ေရးရံုးလည္းထားတယ္။ Central Commission for Navigation on the Rhine ရိုင္းျမစ္ ဗဟိုေကာ္မရွင္ရံုးလည္းရွိတယ္။

International Institute of Human Rights ႏိုင္ငံတကာ လူ႔အခြင့္အေရး အင္စတီက်ဳရံုးမွာ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏိုင္ငံေတြကလာသူေတြကို သင္တန္းေပးပါတယ္။ သင္တန္းမွာ အာစီယန္ႏိုင္ငံထဲမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဖြဲ႔ဖို႔ အဆိုျပဳတာကို ကြ်န္ေတာ္တေယာက္လြဲရင္ တျခားကိုယ္စားလွယ္ေတြက သိပ္လက္မခံၾကတာလည္း ထူးျခားမႈတခုပါ။ အဲသည္ကာလကတည္းက အာစီယန္အုပ္စုကို ကြ်န္ေတာ္ သိပ္အေကာင္းမျမင္ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ကြ်န္ေတာ္ အဲဒီကိုေရာက္တာ ၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ေက်ာ္ကာစေလာက္ျဖစ္မွာပါ။ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ေရာက္မွသာ ASEAN Intergovernmental Commission on Human Rights အာစီယန္ အစိုးရၾကားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို ဖြဲ႔ႏိုင္ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အျမင္မွာ ျပင္သစ္လူမ်ိဳးေတြက လူမ်ိဳးနဲ႔ ဘာသာစကားစြဲလြန္းတယ္။ အစားအေသာက္မွာ ျပင္သစ္စာလို႔ နာမည္ရတယ္။ အႏုပညာထူးခြ်န္တယ္။ ဖက္ရွင္၊ ေရေမႊး၊ အလွအပနာမည္ၾကီးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကမာၻစစ္ၾကီးေတြကို ၾကည့္ရင္ သတၲိအရာမွာေတာ့ နည္းတယ္ထင္မိတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၇-၆-၂ဝ၁၆