The Weapon က်ည္ဆန္ထြက္မွ လက္နက္မဟုတ္ပါ
၂၃-၆-၂ဝ၁၃ ေန႔က ေဖ့စ္ဘြတ္မွာဖတ္ရပါတယ္။ (စီအိုင္ေအ) ဝန္ထမ္းေဟာင္း (စႏိုဒင္) ရဲ႕ ဖြင့္ခ်ခ်က္ကိုၾကည့္ရင္ အေမရိကန္အစိုးရဟာ သူ႔တိုင္းျပည္ကာကြယ္ဖို႔ အစြန္းေရာက္ေတြကို NSA, CIA, FBI, DHS တို႔က ထိထိေရာက္ေရာက္ ကိုင္ေနတာ၊ လူမသိသူမသိ ဗ်င္းေနတာၾကာၿပီ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံထဲ ဗ်င္းဖို႔ ဥပေဒအရခက္ရင္ (ဂြာတာနာမို) တို႔၊ တျခား ႏိုင္ငံတို႔က ေထာင္ေတြမွာထားၿပီး ေဆာ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားျမင္ကြင္းမွာေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ဘာသာေရး အခြင့္အေရးေတြကို ပါးပါးနပ္နပ္ ေႂကြးေၾကာ္ေနတာ အားလံုးအသိ ျဖစ္တယ္။ အဂၤလန္၊ ရုရွား၊ ျပင္သစ္တို႔လဲ အဲသလို လုပ္ေနတာဘဲ။ ဦးေႏွာက္ရွိတဲ့အစိုးရတိုင္း၊ တိုင္းျပည္အက်ဳိးကို တကယ္လိုလားတဲ့ အစိုးရတိုင္း ဒီလိုပဲလုပ္ၾကတယ္။
တျခားဘက္ၾကည့္ရင္ မတရားဘူးျမင္တာ မွန္တယ္။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔လုပ္တာဟာ တာဝန္အရလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ အစိုးရဆိုတာ မဲရဘို႔တခုထဲမၾကည့္ရဘူး။ တိုင္းျပည္အက်ိဳးဆိုရင္ လက္ညွိဳးထိုးတာကို မမႈရဘူး။ တိုင္းျပည္အက်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္အုပ္စိုးသူအက်ိဳး လံုးဝျခားနားတယ္။
ဟိုေခတ္တံုးက ကိုလိုနီစနစ္နဲ႔ ေျဗာင္က်က်လုပ္တယ္။ ဒိေနာက္ ေခတ္သစ္ကိုလိုနီ ျဖစ္လာျပန္တယ္။ အဲတာလည္း ေအာက္သြားျပန္ျပီ။ လူမသိသူမသိ လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားလာၾကရျပန္တယ္။ အဲတာလဲ မၾကာခင္ ေပၚလာတယ္။ ေပၚတာေတြက ဒီမိုကေရစီနဲ႔ နည္းပညာေရွ႕ေရာက္မွ ေပၚလြယ္တယ္။ ဒါလည္းအကုန္မေပၚဘူး။ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေၾကာင့္ လက္သည္မေပၚတဲ့ ႏိုင္ငံေတြကိုေတာ့ သူေတာ္ေကာင္းမထင္သင့္ပါ။
မတူတိုင္းေတာ့ ရန္သူမဟုတ္ပါထဲမွာ မျမင္ရတဲ့လက္ဆိုျပီး ေရးထားတယ္။ ဒီမနက္ ေရဒီယို ေဆြးေႏြးခန္းတခုမွာလည္း ဒီသေဘာမ်ိဳးကို ၾကားရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆြးေႏြးသူေတြက ေထာက္ျပခ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာ မတူပါ။ စစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ နာမည္ဆိုးနဲ႔ တန္ခိုးထြားခဲ့တဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကေန လူေတြကို အာရံုေျပာင္းေစေအာင္၊ တရုတ္-ဗမာအေရးအခင္း၊ ကုလား-ဗမာ အဓိကရုဏ္း စတာေတြ ဖန္တီးခဲ့တယ္လို႔ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ တင္ျပပါတယ္။ လူအမ်ားလည္း လက္ခံမွာပါ။ အခုျဖစ္ေနတာေတြေနာက္မွာလည္ အဲလိုပဲလို႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲရင္ က်ိဳးေၾကာင္း ဆီေလွ်ာ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ျပႆနာေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနခ်ိန္မွာ အခုလိုဘာသာေရးပဋိပကၡကို လုပ္ပါ့မလားလို႔ ႏွစ္ခါျပန္ ဆန္းစစ္မိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္သာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏိုင္သူျဖစ္ရင္ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမႏိုင္ဘဲ ပဲၾကီးဟင္း မေသာက္ပါ။
ေနာက္သတင္းတပုဒ္လဲ ဖတ္ရပါတယ္။ ရန္ကုန္-မႏၲေလး အျမန္လမ္း ရွစ္လမ္းသြားခ်ဲ႕ရန္ အေမရိကန္ကူညီမည္တဲ့။
ဦးေနဝင္းေခတ္တံုးကေပါ့။ ေခတ္ကစစ္ေအးေခတ္၊ ဗီယက္နမ္စစ္ျဖစ္ေနစဥ္ကေပါ့။ အေမရိန္ကန္ကေန ရန္ကုန္နဲ႔မႏၲေလး လမ္းမၾကီးေဖါက္ေပးမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ အဲဒီအခါ ဆိုဗီယက္ယူနီယံကေန အဲဒီလမ္းမၾကီးအလယ္မွာ သစ္ပင္ေတြ စိုက္ေပးမယ္လို႔ ေစတနာေကာင္းခဲ့တယ္။ အၾကံသမားခ်ည္းပါ။ အေမရိကန္ဘ ဘီ-တူး ဗံုးက်ဲေလယာဥ္ေတြ ဆင္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္က်ယ္တဲ့ လမ္းမၾကီးလုပ္ခ်င္တာ။ ဆုိဗီယက္က ေလယာဥ္ဆင္းမရေအာင္ ဒီအၾကံကိုဖ်က္ခ်င္တာ။ အဲဒီေခတ္က သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာေတြ ေခတ္မစားေသးပါ။
(သီ အားကလီး အေမရိကန္) ဆိုတဲ့ ရုပ္ရွင္ရွိတယ္။ တီဗြီဆီးရီးစ္လည္းရွိတယ္။ စာအုပ္ပဲ ဖတ္ဘူးပါတယ္။ ဗီယက္နမ္မွာ အေမရိကန္ကေန ဆန္ေတြေဝပါတယ္။ ဆိုဗီယက္က ဆန္အိတ္ေတြမွာ သူတို႔တံဆိပ္ ကပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေခတ္က ဝါဒျဖန္ခ်ိေရးမွာ အျပိဳင္အဆိုင္လုပ္ၾကတယ္။ ရန္ကုန္ရွိတဲ့သံရံုးေတြကစာအုပ္ေတြကုိ လူငယ္ေတြက မွာဖတ္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က သံရံုးအစံုကေနမွာတယ္။ ယူအက္စ္၊ ယူေကနဲ႔ (ဂ်ီဒီအာ) ေခၚ အေနာက္ဂ်ာမဏီက စာအုပ္ေတြဟာ ေၾကြစာရြက္ေတြ၊ အေရာင္စံုေတြနဲ႔ခ်ည္း။ ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဆိုဗီယက္နဲ႔ ခ်က္ကိုဆလိုဗက္၊ တရုပ္ကေနလည္း မွာတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဘက္မလိုက္အစစ္။ အဲဒီကာလမွာ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကေတာ့ လက္ဝဲဘက္ကို အေတာ္ယိမ္းေနျပီ။ လက္ဝဲစာမဖတ္သူ ေခတ္မမီဘူး။ အရင္းရွင္နဲ႔ ေပးစားခံရတယ္။ (ဖဆပလ) ေရာ၊ ဦးေနဝင္းပါ ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဆန္႔က်င္ေရးေတြ အားသြန္ခြန္စိုက္လုပ္တယ္။ လူငယ္ေတြက ဟိုဘက္၊ သည္ဘက္ ေရာက္သြားၾကတယ္။ အနီေတြကမ်ားပါတယ္။ ပန္းႏုေရာင္မရင့္တရင့္တို႔၊ ပန္းရင့္ေရာင္မႏုတႏုတို႔ကလည္း ရွိတာဘဲ။ အနီေလးနည္းနည္းမွမသံုးရင္ တံုးတဲ့သူလို႔ သမုတ္ခံရတယ္။
ျပီးခဲ့တာေတြကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ အယူဝါဒ (အိုင္ဒီယိုေလာဂ်ီ) ေတြသာျဖစ္တယ္။ မျပီးေသးဘဲ ပိုပိုဆိုးဝါး ျပင္းထန္လာေနတာကေတာ့ ဘာသာေရးဝါဒျဖစ္ပါတယ္။ ထိုးစစ္နည္းေတြ တမ်ိဳးဆန္းလာလို႔ ခံစစ္နည္းေတြလဲ ဆန္းလာၾကရတယ္။ ရိုးလြန္းျပီး အ, တာမျဖစ္ၾကဘို႔ရာ အသိတရား၊ သတိတရား၊ ႏွလံုးသားလက္နက္၊ နည္းပညာ လက္နက္ေတြနဲ႔ ကာကြယ္ၾကစို႔လား။ ဘယ္ဘာသာမဆို တရားစစ္ကိုသာ ရွာၾကပါခင္ဗ်ား။
ဘယ္လက္နက္ကိုျဖစျ္ဖစ္ အသံုးျပဳသူရဲ႕ ဦးေႏွာက္နဲ႔ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ ႏွလံုးသားမပါရင္ေတာ့ စက္ရုပ္ပဲ။ သံရံုးမွန္သမွ်ကေန ေဝတဲ့စာအုပ္ေတြထဲမွာ အဲတာမပါပါ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၆-၂ဝ၁၃
၂၃-၆-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment