Eating from the Same Plate လက္ေရတျပင္တည္း

မႏွစ္က ဒီေန႔မွာ ေဆးေက်ာင္းသား သူငယ္ခ်င္းဆီက သူဆိုတဲ့သီခ်င္းေလးေတြ ပို႔ပါတယ္။ ျမင္းျခံနဲ႔ အင္ဒီယာနာ အင္တာနက္ျမန္ႏွဳန္းက မတူလို႔ သူ႔စီးခ်က္နဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ဝါးခ်က္က အံမကိုက္ပါ။ သူခင္ျမာ ကြ်န္ေတာ့္ထက္ သီးခံပါရမီ ပိုမွသာ သီခ်င္းတပုဒ္ အေရာက္ပို႔ႏိုင္ရွာတယ္။ အင္တာနက္ ခက္သတဲ့။ ေႏြသီခ်င္းရွိရင္ပို႔ဆိုေတာ့ ေရာက္လာတယ္။ လက္ေရတျပင္တည္း ေရွးကေတာ့ပိုခ်စ္ၾကတယ္တဲ့။

လက္ေရတျပင္တည္း၊ ႏွီးေဒါင္းလန္းေတြနဲ႔၊ ဝိုင္းဖြဲ႔ကာ စားၾကသည္၊ ျမမဒီခင္ ခပ္ငယ္ငယ္၊ ေတးဆိုၾက၊ ျမဴးေပ်ာ္ၾက၊ ေဟ့ သူငယ္ခ်င္းေရ၊ ႕႕႕႕႕ ညီၫြတ္ေရးနဲ႔ အသက္ရွည္ရွည္ခင္ခင္မင္မင္၊ လက္ေရတျပင္တည္း ေရွးကေတာ့ ပိုခ်စ္ၾကတယ္။ ႕႕႕႕႕ (နန္းေတာ္ေရွ႕ဆရာတင္)

ႏွီးေဒါင္းလန္းမွာ ထမင္းမစားဘူးပါ။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာသားေပမယ့္ စားတာေသာက္တာ ေနတာထိုင္တာမွာ ဇီဇာေၾကာင္တယ္။ သူမ်ားေတြနဲ႔တဝိုင္းတည္းထမင္းစားရရင္ မ်ိဳသိပ္ထားရတာမ်ိဳးေတြ ၾကံဳရတယ္။ အစာပလုပ္ပေလာင္းနဲ႔ စကားေျပာတာ၊ ျပတ္ျပတ္မည္ေအာင္ စားတာ၊ ပန္းကန္ကိုလက္နဲ႔သုတ္ျပီး လွ်က္စားတာမ်ိဳးကို မၾကိဳက္ပါ။ အဲတာနဲ႔ ေဒါင္းလန္းမွာ မစားခ်င္ပါ။

သူငယ္ခ်င္း မင့္သီခ်င္းကေတာ့ ေကာင္းပါ့ကြာ။ ႏွီးေဒါင္းလန္းမွာေတာ့ သူမ်ားေတြနဲ႔အတူမစားပါရေစနဲ႔။ ေရွးကလိုေတာ့ ခ်စ္ၾကျမဲေပါ့ကြာ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၁-၂-၂ဝ၁၇

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ