ဝစၥေပါက္
ကြ်န္ေတာ့္အျမင္မွာ ျမန္မာစာသင္ၾကားနည္းေတြက ဟိုအရင္ကတည္းက ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ အခုလည္း မရွင္းပါ။ စာသင္ခါစ ေက်ာင္းသားေတြအတြက္ မလိုအပ္ပဲ ခက္ခဲေစတယ္။ လြယ္ကူရွင္းလင္းေအာင္ သင္ၾကားေပးသင့္တယ္။
သရအကၡရာဆိုတာ ဘာလဲ။ စာအုပ္ တအုပ္နဲ႔တအုပ္ မတူပါ။ တူသင့္တယ္။
သရအကၡရာ ၁၂ လံုးရွိတယ္။ အ၊ အာ၊ ဣ၊ ဤ၊ ဥ၊ ဦ၊ ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ ေၾသာ္၊ အံ၊ အို။
အဲတာကို အ၊ အာ၊ အိ၊ အီ၊ အု၊ အူ၊ ေအ၊ အဲ၊ ေအာ၊ ေအာ္၊ အံ၊ အို လို႔လည္းသံုးလာတယ္။
ဗ်ည္း (ဝဏၰ) ၃၃ လံုးရွိတယ္။ က ကေန အ အထိ။
ဗ်ည္းတြဲသေကၤတ ၄ ခုရွိတယ္။ ယပင့္၊ ရရစ္၊ ဝဆြဲ နဲ႔ ဟထိုး။
ႏွစ္ခုေပါင္း ဗ်ည္းတြဲသေကၤတ ၅ တြဲ။ ယပင့္ + ဝဆြဲ၊ ရရစ္ + ဝဆြဲ။ ယပင့္ + ဟထိုး။ ဝဆြဲ + ဟထိုး။
သံုးခုေပါင္း ဗ်ည္းတြဲသေကၤတ ၂ တြဲ။ ယပင့္ + ဝဆြဲ + ဟထိုး။ ရရစ္ + ဝဆြဲ + ဟထိုး။
ဗ်ည္းအသတ္ေတြ ရွိတယ္။ က္၊ င္၊ စ္၊ ဉ္၊ ည္၊ တ္၊ န္၊ ပ္၊ မ္၊ ယ္။
မာဂဓ၊ သကၠတ (ဆန္းစ္ကရစ္) နဲ႔ ပါဠိေတြကေနလာတဲ့စာလံုးေတြမွာ အသတ္တမ်ိဳးရွိတယ္။ ဂ္။ ခ္။ ဇ္။ ဥ္။ ဋ္။ ဌ္။ ဏ္။ ဒ္။ ဓ္။ ဗ္။ ဘ္။ လ္။ ဝ္။ သ္။ ရ္။ သ္။ ဟ္။ ဠ္။
အေျခခံသင္ပုန္းၾကီး ၂၁ လံုးရွိတယ္။
အ၊ အာ၊ အား၊
အိ၊ အီ၊ အီး၊
အု၊ အူ၊ အူး၊
ေအ၊ ေအ့၊ ေအး၊
အဲ၊ အဲ့၊ အဲ၊
ေအာ၊ ေအာ့၊ ေအာ္၊
အံ၊ အံ့၊ အံး။
အကၡရာ ေခၚ အတိုေရးသေကၤတ ၃ လံုး
၏၊ ၍၊ ၌။
အေျခခံသင္ပုန္းၾကီး ၂၁ လံုးကေန ပြါးလာတာက ေအာက္ျမစ္ ( ႔ ) နဲ႔ ဝိသဇၨနီ ေခၚ ဝစၥေပါက္ (း)။ အဲတာေတြကို ႏုတ္ပယ္ျပီး အ၊ အာ၊ အိ၊ အီ၊ အု၊ အူ၊ ေအ၊ အဲ၊ ေအာ၊ ေအာ္၊ အံ ၁၁ လံုး နဲ႔ အို သရပါေပါင္းေတာ့ သရ ၁၂ လံုး ျဖစ္လာတယ္။
ဝစၥေပါက္ဆိုတာ (း) ကိုေခၚတာေတာ့ လူတိုင္းသိၾကတယ္။ ( ႔) က ေအာက္ျမစ္။ အဲတာ ၂ ခုတြဲသိရတယ္။ အသံထြက္ မတူၾကပါ။ ကၾကီးခေခြး အားလံုးကို အဲတာ ၂ ခုလံုး ထည့္ေရးထားတဲ့ စာလံုးေတြ မရွိပါ။ ငါး ရွိတယ္။ ငါ့ ရွိတယ္။ ကား ရွိေပမဲ့ ကာ့ မရွိ။
သဒၵါပစၥည္း
နာမ္၊ နာမ္စား၊ နာမဝိေသသန၊ ျကိယာ၊ ျကိယာဝိေသသန တို့၏ အဓိပၸါယ္ကို ထူးျခားေလးနက္ေအာင္ ကူညီေထာက္ပံ့ေသာ စကားလံုးသည္ ပစၥည္းျဖစ္သည္။ ပစၥည္း (၃) မ်ိုး ရွိသည္။
၁။ နာမ္ပစၥည္း
၂။ ျကိယာပစၥည္း
၃။ ပုဒ္ေျပာင္းပစၥည္း တို့ ျဖစ္သည္။
မႈ ဆိုရင္ျပည့္စံုေနျပီ။ အဲတာကို မႈ႔ လို႔ေရးေနၾကာ မွားတယ္။
စာသင္ရာမွာ စာနဲ႔ေရးျပတာက တခါတေလ ပိုနားရႈပ္ေစတယ္။ အေခၚအေဝၚေတြကို ပါဠိနဲ႔သင္ေနရတာကိုက ခက္ခဲေစတယ္။ ျမန္မာလိုလည္း တေယာက္တမ်ိဳးျဖစ္ေနေသးတယ္။
ဝါစဂၤ ရွစ္ပါးသင္ရတယ္။ နာမ္၊ နာမဝိေသသနနဲ႔ ၾကိယာဝိေသသနေတြက ေတာ္ေသးတယ္။ ဝိဘတ္ဆို ဘာလဲမသိ ျဖစ္တယ္။ သမၺႏၶနဲ႔ အာေမဋိတ္ဆို ပိုခက္ျပီ။ ၾကိယာကို အသံထြက္နည္းက သင္ေပးရေသးတာ။
ဝါစဂၤ ရွစ္ပါး
၁။ နာမ္ = လူတဦးတေယာက္၊ ေနရာတေနရာ၊ အရာဝတၳဳတခု၊ အမည္တခု၊ အေတြးအေခၚတခု၊ ျဖစ္ျခင္းတခု။
၂။ နာမ္စား = နာမ္ေနရာမွာ အစားသံုးတယ္။
၃။ ႀကိယာ = တစံုတရာ (သို႔) တစံုတဦးက အေျခအေနတခုတြင္ ျပဳလုပ္ေဖာ္ျပေၾကာင္း ေျပာေသာအရာ။
၄။ နာမဝိေသသန = နာမ္ (သို႔) နာမ္စားတခုရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိကို ေဖာ္ျပတယ္။
၅။ ႀကိယာဝိေသသန = ႀကိယာ/နာမဝိေသသန/ႀကိယာဝိေသသန တခုရဲ႕ ဂုဏ္သတၱိကို ေဖာ္ျပတယ္။
၆။ ဝိဘတ္ = ဝါက်တေၾကာင္း႐ွိ နာမ္၊ နာမ္စားနဲ႔ အျခားစကားလံုးေတြကို ဆက္စပ္ေပးတဲ့ စကားလံုးျဖစ္တယ္။
၇။ သမၺႏၶ ေခၚ စကားဆက္ = စကားလံုးေတြ၊ စကားစုေတြကို ဆက္စပ္ေပးတယ္။
၈။ အာေမဍိတ္ = အားေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈကို ေဖာ္ျပေပးတဲ့ စကားလံုးတလံုး (သို႔) စကားစုတခု ျဖစ္တယ္။
အဲလိုရႈပ္တာမ်ိဳးေတြကို လြယ္ကူရွင္းလင္းေအာင္ အမ်ားလက္ခံတဲ့စာလံုးေတြ ေျပာင္းေပးႏိုင္သင့္တယ္။ အဆင့္ေတြ နည္းေစရတယ္။ ပါဠိနဲ႔ သကၠတ ေခၚ ဆန္းစ္ကရစ္စာလံုးေတြ နည္းေစရမယ္။ အခုေတာ့ မလိုအပ္တဲ့ စသတ္ေတြ ေအာင္ျမစ္ေတြ ထည့္ေနၾကတယ္။ မွန္ေနျပီးသားကို လြဲေအာင္လုပ္ခိုင္းတာကို ေခတ္ကာလလို႔ လာလာေျပာေနၾကတယ္။ ဂြက်တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၃၁-၅-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment