ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ

ေတာသားေတြက လယ္ေတြယာေတြအေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့တတ္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဟိုအရင္က စာသင္ခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းအိုအေၾကာင္း ျပန္ေျပာင္းေရးသားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဆင္းဆင္းရဲရဲေနခဲ့ၾကရတဲ့ မိအိုဖအိုေတြကိုလည္း သတိတရ ဖြဲ႔ႏြဲ႔သီကံုးေလ့ရွိၾကတယ္။

ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲလိုလူေတြမွာပါတယ္။ သူမ်ားထက္ပိုကဲ ေရးပါေသးတယ္။ ျမန္မာစာကို သတ္ပံုမွန္နဲ႔ သင္ယူ ဖတ္ရႈခဲ့ရပါေၾကာင္း။

အခုေတာ့ လယ္ေတြယာေတြမွာ ႏြားရွားလာျပီတဲ့။ တဘက္ႏိုင္ငံပို႔စရာေတြသာ ေရြးစိုက္ေနၾကျပီတဲ့။ ေက်ာင္းအိုေတြကို ေဆးသာသုတ္ေပးႏိုင္ၾကတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စက္ဘီးအိုနဲ႔ဆရာပ်ိဳေတြ၊ ျမန္မာစာမိအိုဖအိုေတြကို အစားထိုးမရေတာ့ပါ။ အဲလိုခ်မ္းသာတဲ့ေခတ္ကို ၾကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၉-၅-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ