Remark by Saya Tin Moe ဆရာတင္မိုး မွတ္ခ်က္

ကြ်န္ေတာ္ ျမန္မာစာသတ္ပံုအေၾကာင္းေရးေပမဲ့ ဆယ္တန္းနဲ႔ ေဆးေက်ာင္းဒုတိယႏွစ္အထိသာ ျမန္မာစာသင္ခဲ့ရတယ္။ ေဆးေက်ာင္းအတန္းၾကီးကစျပီး အျပင္စာအဖတ္ နည္းခဲ့ရတယ္။ အလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လည္း နည္းတာပဲ။ ႏိုင္ငံေရးထဲ ေရာက္ေတာ့ ခဏနဲ႔ျပည္ပထြက္ရတယ္။ အျပင္မွာ ျမန္မာစာအုပ္ကရွား၊ သူမ်ားေတြကို ျပန္ေျပာႏိုင္ေအာင္ အဂၤလိပ္လိုေတြသာဖတ္၊ အဂၤလိပ္လိုသာေရးရေတာ့တာမို႔ ျမန္မာစာနဲ႔ အလွမ္းပိုေဝးလာခဲ့တယ္။

ျပည္ပမွာ ျမန္မာလို စာအုပ္ေတြထုတ္ၾကပါတယ္။ စာအုပ္ထုတ္ေတာ္လွန္ေရးလို႔ေတာင္ တင္စားခံရေသးတယ္။

စစ္အစိုးရတက္လာေတာ့ မူရင္း ျမန္မာသတ္ပံုေတြကို ေျပာင္းေစလိုက္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကို စာအုပ္ ထုတ္ေပးခ်င္တဲ့ ထုတ္ေဝသူတေယာက္နဲ႔ စကားေျပာဘူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၇ ႏွစ္ေလာက္ကပါ။ ေအးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္ရင္းနဲ႔ဆို ပံုႏွိပ္ခြင့္ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က စာေရးဆရာမဟုတ္ေတာ့ ကေလာင္နာမည္လည္းမရွိပါ။ ဒါနဲ႔ နာမည္ဝွက္တခု ေရြးေပးတယ္။ သတ္ပံုေတြကိုလည္း အစိုးရခြင့္ျပဳတာနဲ႔သာ ရိုက္မွာလည္းသိပါတယ္။ လုပ္ေပါ့ဗ်ာ။ ထြက္လာရင္ ေအာင့္သက္သက္နဲ႔ဖတ္ရမွာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ စာအုပ္မထုတ္ျဖစ္လိုက္ပါ။

ေဒလီကို ဆရာတင္မိုးလာစဥ္က လူငယ္တေယာက္ကေန ေမးတယ္။ ဆရာ ႕႕႕ အျပင္မွာ ထုတ္ေဝေနတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ဘယ္လိုသေဘာရပါသလဲဆရာ။ ဆရာတင္မိုးက ျပန္ေျဖတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ စာရြက္သား၊ မင္က်မင္န၊ စာပံုႏွိပ္တာေတြတဲ့။ သတ္ပံုကို ဆရာကထည့္မေျပာပါ။ မေျပာတာက ပိုျပီးၾကီးေလးတယ္။

ပံုထဲမွာ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္က နယူးေဒလီကို ဆရာတင္မိုးလာစဥ္က အမွတ္တရ။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ နာဂအမ်ိဳးသား ဦးေစာစ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁-၂-၂ဝ၁၅
၁-၂-၂ဝ၁၈

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး