ေတာင္ငူဘုရင္ နတ္သွ်င္ေနာင္
ကြန္မင့္ (၂) နတ္သ်ွင္ေနာင္မိခင္နဲ႔ ရာဇဓတုကလ်ာက ညီမ အရင္း။ တူေတာ္စပ္သူ နတ္ရွင္ေနာင္ဟာ သူ႔ထက္ ၁၉ နွစ္ျကီးတဲ့ ေဒၚေလး မုဆိုးမကိုမွ တန္းတန္းစြဲခ်စ္ရလို႔ ၇ နစ္ ၇ မိုး ပိုးခဲ့လို႔ ညားရျပန္ေတာ့ ၇ လပဲ ေပါင္းလိုက္ရ။ ရာဇဓာတုကလ်ွာချမာမွာလဲ တူအရင္းေတြပဲ ညားခဲ့ရရွာတယ္။ ေသေတာ့ ဟံသာဝတီ နန္းေတာ္ထဲမွ မေနရ။ ေတာင္ငူ ျမတ္ေစာညီေနာင္ေစတီရင္းမွာ ဦးေခါင္းခ်လိုက္ရရွာတယ္။ ကံနည္းသူ နတ္သ်ွင္ေနာင္လို႔ မေျပာခ်င္ဘူး။ ကံနည္းသူဟာ ရာဇဓာတုကလ်ာ (ဟံသာဝတီ ဆင္ျဖLရွင္ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႕အခ်စ္ဆုံးသမီး) လို႔ ေျပာခ်င္တယ္။
နတ္ရွင္ေနာင္လို႔ ေနာက္ပိုင္းလူေတြကေရးၾကေပမယ့္ မူရင္းရာဇဝင္မွာ နတ္သွ်င္ေနာင္လို႔သာေရးပါတယ္။ သူဟာ အဘက္ဘက္မွာ ကြ်မ္းက်င္လိမၼာတယ္၊ သူရသတၱိႏွင့္လည္းျပည့္စံုတယ္၊ ပညာတို႔ကိုလည္း ရွာေဖြဆည္းပူးတယ္လို႔ ေရးတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္အမည္ဟာ ရာဇဝင္ဆရာေတြကေပးတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆရတယ္။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာ စာဆိုဘုရင္နဲ႔ ရတုဖြဲ႔ဆိုရာမွာတံခြန္စိုက္သူလို႔လည္း အမႊမ္းတင္ထားပါတယ္။
ေပၚေႏြလလွ်င္ ေတာင္ကခ်ိမ့္ျမဴး မင္းလြင္ဦးနွင့္၊ ပ်ံ႕ပ်ဴးခ်ဳပ္ဆုိင္း မုန္တုိင္းဆင္လုိ၊ တိမ္ညဳိမႈိင္းထပ္ ပ်ပ္လ်က္ျပကာ၊ စိမ္းဝါ မုိးပန္း၊ ေထြေထြမႊန္းက၊ ေရသြန္းသာၾကည္ ေပ်ာ္ရမည္ကို၊ ျမရည္သက္မွတ္၊ ေရာက္ခဲလတ္ဟု၊ ခ်စ္ထြတ္တင္သည္၊ ျပာစင္မြန္လတ္၊ ျဖဴ၀င္းမြတ္လွ်င္၊ ၾကာညြတ္ဖေယာင္း၊ ေနရွိန္ေျပာင္းသုိ႔၊ ဆင့္ေလာင္းေလာင္း၀ွန္ ရွိလိမ့္ဟန္ကုိ၊ တိမ္စြန္ေလလွ်င္ ဖူးေရာက္ခ်င္သည္၊ ငွက္သြင္ပ်ံၾကြ မတတ္ေသာဝ္။
ေညာင္ရမ္းေခတ္ (၁၅၉၇-၁၇၅၁) မွာ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ စာဆိုရွင္ (၁၄) ဦးရွိတယ္။
၁။ ဝရာဘိသံဃနာထ ဆရာေတာ္၊
၂။ ရာဇဓာတုကလ်ာ၊
၃။ ရေဝရွင္ေထြး၊
၄။ နတ္သွ်င္ေနာင္၊
၅။ မင္းေဇယ်ရႏၲမိတ္-ေတာင္ငူ၊
၆။ ေတာင္ဖီလာ ဆရာေတာ္၊
၇။ ရွင္ကုမာရကႆပ၊
၈။ ရွင္ကရဝိက၊
၉။ ရွင္သံခို၊
၁ဝ။ သဒၶမၼလကၤာရ ဆရာေတာ္၊
၁၁။ ဆီသည္ရြာစား ဦးေအာင္ႀကီး၊
၁၂။ ရွင္ဥကၠံသမာလာ၊
၁၃။ ရွင္စႏၵမဥၨဴ၊
၁၄။ ဦးကုလားတို႔ ျဖစ္ၾကတယ္။
နတ္ရွင္ေနာင္ကို ၁၅၇၈ ခုမွာေမြးတယ္။ သူ႔ဖြားသကၠရာဇ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး၊ အျငင္းပြားတယ္။ဦးခ်မ္းျမ (ျမေကတု) က ၉၃၃ ခုႏွစ္လို႔ အကိုးအကား အေထာက္အထားေတြနဲ႔ျပတယ္။ သီဟသူက ၁၅၈၄ ခုမွာ ေတာင္ငူမွာ နန္းတည္တဲ့အခါ သားေတာ္နတ္ရွင္ေနာင္ကို အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာေပးတယ္။ ဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားႀကီး၏သမီးေတာ္နဲ႔ ဇင္းမယ္ဘုရင္ အေနာ္ရထာမင္းေစာရဲ႕ ႏွမေတာ္ ရာဇဓာတုကလ်ာနဲ႔ လက္ထပ္ေပးတယ္။
ရာဇဓာတုကလ်ာကို ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႕မိဘုရား ရာဇေဒဝီဘြဲ႔ခံ တပယင္း စတုဂါမဏိရဲ႕သမီး ရွင္ေထြးလွကေန ၉၂၁ခုႏွစ္၊ နတ္ေတာ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ တနဂၤေႏြေန႔မွာေမြးတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္ထက္ (၁၃) ႏွစ္ ႀကီးတယ္။ အေဒၚနဲ႔ တူေတာ္တယ္။ ဓာတုကလ်ာရဲ႕ ပထမၾကင္ရာေတာ္ မဟာဥပရာဇာနဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က ဝမ္းကြဲညီအကိုေတာ္လို႔ မရီးနဲ႔ မတ္လည္းေတာ္ျပန္တယ္။ သူတို႔ထိမ္းျမားေတာ့ ရာဇဓာတုကလ်ာက (၄၃) ႏွစ္နဲ႔ နတ္သွ်င္ေနာင္က အသက္ (၃ဝ) ရွိျပီ။ သူတို႔ဟာ (၇) လသာ ေပါင္းဖက္လိုက္ၾကရရွာပါတယ္။
၁၆၁၃ မွာ ေပၚတူဂီ ငဇင္ကာ ေခၚ ဒီဗရစ္တိုနဲ႔ မုတၲမစား ဗညားဓလတို႔ကေန ေတာင္ငူကိုတိုက္ယူတယ္။ ေရႊနန္းေတာ္၊ ေက်ာင္း၊ ကန္၊ အိမ္ရာ အားလံုးကို မီးတိုက္တယ္။ ေတာင္ငူဘုရင္ခံ နတ္သွ်င္ေနာင္ကို ေလွေပၚတင္ျပီး သန္လ်င္ကို ေခၚေဆာင္သြားတယ္။
အင္းဝဘုရင္ အေနာက္ဖက္လြန္မင္း ေခၚ မဟာဓမၼရာဇာကေန သံလ်င္ကိုျပန္တိုက္ယူျပီး ငဇင္ကာေရာ နတ္သွ်င္ေနာင္ပါ ဖမ္းဆီးရမိတယ္။ ငဇင္ကာကို ၁၆၁၃ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔ သန္လ်င္ၿမိဳ႕လယ္မွာ တံက်င္တင္ျပီးသတ္တယ္။ ငဇင္ကာက ကက္သလစ္ဘာသာဝင္မို႔ ကားစင္နဲ႔ကြပ္မ်က္ပံုရတယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ နတ္သွ်င္ေနာင္ကိုလည္း ရင္ကိုဖြင့္ျပီးသတ္တယ္။ သူ႔အေလာင္းကို မီးသၿဂၤဳိဟ္ျပီး၊ သန္လ်င္က်ိဳက္ေခါက္ေစတီ ေျမာက္ဘက္ေစာင္းတန္းအေနာက္မွာ ကုလားေက်ာင္းစံ အ႐ိုးအိုးေစတီ တည္ထားတယ္ဆိုတယ္။ နတ္လွ်င္ေနာင္ေသေတာ့ အသက္ ၃၅ ႏွစ္သာ ရွိေသးတယ္။
ဆရာသန္းဝင္းလႈိင္ေရးသာတာထဲမွာ နတ္သွ်င္ေနာင္ သစၥာေဖာက္မဟုတ္လို႔ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ေထာက္ျပထားတယ္။ နတ္သွ်င္ေနာင္ဟာ အခ်စ္မွာသာမက အရွင္သခင္ကိုလည္း ေတာ္လွန္ခဲ့သူမဟုတ္ပါလို႔ဆိုတယ္။ ဘရင္ဂ်ီဘာသာဝင္ျပီး ႏွစ္ျခင္းခံတာ မဟုတ္လို႔လည္း ျငင္းတယ္။ ပူတေက (ေပၚတူဂီ) ရာဇဝင္က တဖက္သတ္ေရးထားျခင္းနဲ႔ ငဇင္ကာရဲ႕ လုပ္ဇာတ္မွ်သာလို႔ ဆိုပါတယ္။
နတ္သွ်င္ေနာင္ ဗုဒၶဘာသာကိုစြန္႔ျပီး၊ ဘရင္ဂ်ီဘာသာထဲဝင္တယ္လို႔ ပူတေက (ေပၚတူကီ) ရာဇဝင္ကေရးတာ မမွန္ေၾကာင္းကို (ဘဝဂ္ရပ္သူ၊ နတ္လူဝွန္ေခ်ာက္၊ ညြတ္ေရာက္သည္၊ က်ိဳက္ေခါက္ေကာင္းကင့္ ထြက္ခ်ာေသာ္ဝ္) က်ိဳက္ေခါက္ဘုရားတိုင္ရတုကို သန္လ်င္ေရာက္မွ ေရးတာလို႔ေထာက္ျပတယ္။
ရွင့္ပင့္စေတ၊ ခုႏွစ္ေနတိ၊ မီး ေရ ေလဆံုး၊ ေျခာက္ဘံုလံုးက၊ ရြက္က်ံဳးရွစ္ဦး၊ ေတဘုန္းထူးကို၊ မဖူးၾကားကာ၊ သည္သာစက္၌ ႀကံဳႀကိဳက္ေတြ႔ရ၊ ဆယ္ဆဆယ္ျပန္၊ က်ဴးလြန္စံုမက္၊ ေရွးထက္ဝမ္းေျမာက္၊ ျပည္ဆူေလွ်ာက္သည္လို႔ သူ ရွိခိုးဆုေတာင္းစာကိုလည္း ကိုးကားတယ္။
ျမန္မာပညာရွင္ေတြက နဝေဒးၾကီးက ရတုစပ္ဆိုရာမွာ သူ႔ထက္ဗဟုသုတသာတယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ၾကတယ္။
ကြ်န္ေတာ္က နတ္သွ်င္ေနာင္အေၾကာင္းကို စာသိသာ။ အဲတာလည္း မစံုလင္ပါ။ ေဆာရီး။ စာဖတ္ရင္ေတာ့ ဘက္စံုေအာင္ၾကိဳးစားရွာဖတ္ပါတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၁-၂ဝ၁၆
၂၃-၁-၂ဝ၁၈
Comments
Post a Comment