ဒဟတ္ပန္း

မပူေပါင္ ေနာက္ဆီက ခ်မ္းေရာ့ထင့္ပို႔စ္ေအာက္မွာ ကြန္မင့္ေတြရတယ္။ ေက်းဇူး။

၁။ ဒီကဗ်ာေလးကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲ ဆရာေရ။ ဆဌမတန္းတုန္းက သင္ခ့ဲရတ့ဲကဗ်ာေလး။

၂။ ငယ္ငယ္က သင္ရိုးထဲမပါေပမယ့္ ခဏခဏဖတ္ျဖစ္တ့ဲ ကဗ်ာေလး။ လက္ရွိသင္ေနတဲ့ကဗ်ာနဲ႔ေတာ့ နဲနဲေလးကြာေနပါတယ္ဆရာ။

ဟုတ္မယ္။ ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္တခ်ိဳ႕မွာျပီး ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ မူရင္းကဗ်ာေတြနဲ႔ စာသားေရာ သတ္ပံုပါလြဲေနတာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ရတယ္။ ေနာက္ဆရာေတြကိုပဲ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖတို႔ထက္ ပိုေတာ္ေနၾကသလားေတာ့ မသိပါ။

ဒဟတ္ပန္း (ဦးေၾကာ့)

(ယဥ္မရိုင္း၊ အင္တိုင္းရယ္တဲ့ ခပ္ဆန္ဆန္။
လူမေရာက္၊ ဂူေက်ာက္ေခ်ာင္ ေတာင္ကတံုးမွာ
စုရံုးကာ သူတို႔ေပါက္ရွာၾက၊ အေညွာက္ ၾကဴၾကဴေမႊး ရွာဘု၊
အေခါက္ျဖဴျဖဴေလးရယ္ႏွင့္ ေက်းငွက္ေပ်ာ္စံ။) ၂

(ဇလပ္ဝါ ခတၱာခပါတဲ့) ၂
စာတန္ေဆာင္ ဝါေခါင္လတြင္မွ ပြင့္ဖူးၾကခ်ိန္အမွန္၊
(ဝႆႏၲ ေလခ်ဳိဖ်န္း) ၂
ယဥ္မဆံုးႏိုင္ ႕႕႕

ယဥ္ မဆံုးႏိုင္ဘု၊ ပင္ လံုးကုန္ ခိုင္ညွာတံမေတာ့
နံ႔သာက်ံ ဝါဖန္ေႏွာပါလို ့၊ ယဥ္တမူ ျမင္သူ ေမာေလာက္တဲ့
ေလာကဓာတ္ခန္းမွာလွ၊ ေျပာစမွတ္ဆန္းေပရဲ့
ေတာဒဟတ္ပန္း။

ပဥၥမတန္း ျမန္မာဖတ္စာထဲက ဦးေၾကာ့ေရးခဲ့တဲ့ ဒဟတ္ပန္းကဗ်ာမွာ ယဥ္တမူကို ယဥ္တစ္မူလို႔ရိုက္ထားတယ္။ သီခ်င္းစာသားနဲ႔လည္း နည္းနည္းကြာေနတာ သတိထားမိတယ္။ အေညွာက္ ၾကဴၾကဴေမႊးရွာဘု၊ အေခါက္ျဖဴျဖဴေလးရယ္ႏွင့္တို႔က ေရွ႕ေနာက္လြဲေနတယ္။ အေခါက္နဲ႔ အေျခာက္ မတူျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆရာေတြက ဦးေၾကာ့ထက္ ေတာ္ၾကပံုရတယ္။

https://soundcloud.com/maungko/dahatpah-u-kyaw?hc_location=ufi

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၅-၁-၂ဝ၁၈