Red Rose ႏွင္းဆီနီ
ေျမျပင္ ယုယ
မိုးက မရြာ
ႏွင္း မလာေသး
ေနျခည္ ေႏြးျဖင့္
ေရေအး ေလာင္းကာ
ပြင့္လာ ေမႊးသည္
ႏွင္းဆီ နီ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၉-၂ဝ၁၉
Popular posts from this blog
ေမ့မရႏိုင္ေသာ ေန႔တေန႔
လူတိုင္းကိုယ္စီ ရွိၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့ ေမ့မရႏိုင္ေသာ ေန႔တစ္ေန႔ မရွိပါ။ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ ၂၈-၇-၂ဝ၁၈
တခုတ္တရ
တေတြကို စသတ္ေနၾကတာေတြေတြ႔တိုင္း အေတာ္ကိုစဥ္းစားပါတယ္။ တခ်ိဳ႕စာလံုးေတြကို သူတို႔လို တစ္နဲ႔ ေရးၾကည့္ေနမိတယ္။ တခုတ္တရကိုေကာ တစ္ခုတ္တစ္ရလို႔ ေရးၾကသလား မသိပါ။ တခုတ္တရစာလံုးဟာ ေခတ္အရေပၚလာတဲ့ ေဝါဟာရ။ လွတယ္။ ကဗ်ာဆန္တယ္။ တကူးတက၊ တမင္တကာ၊ ၾကိဳးစားပမ္းစား။ ခဏခဏ လာလာေျပာၾကတယ္။ အရင္က တေတြကို တစ္လို႔ေရးတာ ေခတ္တဲ့။ ဘယ္ကလာ ၾကံၾကံဖန္ဖန္။ တခုတ္တရကို ေပၚလစီသတ္ပံုနဲ႔ေရးလို႔ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မ်က္စိက သစ္ခုတ္သမား သစ္ေတြရလို႔ပဲ ထင္ေနမွာ။ ျမန္မာ့သစ္ေတာေတြကို ခိုးထုတ္ကတည္းက ျမန္မာစာသတ္ပံုပါ အခိုးခံထားရတာ။ ေဒါက္တာတင့္ေဆြ ၆-၁-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment