ျပံုးမိတယ္

လယ္ကညိဳ႕ငယ္ႏွင့္၊ မယ္တို႔ရဲ႕ေတာရြာ၊
ေကာက္ငန္းငယ္သာ၊ သင္းျပာျပာ ေဝခေတာက္ကယ္ႏွင့္၊
ေလေသာက္ရာထံုၾကဴ၊
မစံုသူ ေဖာ္မလြမ္းေသာ္ေကာ့၊ ကန္စြန္းငယ္
ေရေဖါင္ဆင္လို ယဥ္လွတယ္ေလး။

စစ္စလီငယ္၊ ျပာပီေရၾကက္၊ ေမာက္တင္ငွက္တို႔၊
လယ္ကြက္တခို၊ ရိုးက်လွ်ိဳက၊ လူလိုဘဲၾကင္၊
မယ္ႏွစ္မလြမ္းစထြင္လို႔၊ မရႊင္ေနကုန္၊
သည္တဝွမ္းမွာလွ၊ အလြမ္းသာဆံုေတာ့၊
ေဖာ္မစံုတကိုယ္မွာ၊ ေရႊမိုးညိဳ ပတ္ကာခ်ဳန္းပါလို႔၊
ျပံဳးမိတယ္ေလး။ (ဦးၾကီး)


လယ္ကြက္တခို၊ လယ္ကြက္တခို၊ သည္တဝွမ္းမွာလွ၊ ေဖာ္မစံုတကိုယ္မွာ၊ သတ္ပံုေတြမွာ စသတ္နဲ႔ မေရးပါ။ ေရေဖါင္နဲ႔ ေဖာ္မစံုေတြမွာ အသတ္ကို တရားေသမထားပါ။ လူလိုဘဲၾကင္မွာ လူလိုပဲၾကင္လို႔ မေရးပါ။

အဲတာေၾကာင့္ ခုေခတ္ျမန္မာစာ မျပံဳးႏိုင္စရာ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၉-၂၀၁၈

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး