တညသ၌
မလွတလွနဲ႔ ညတညရဲ႕ျမႏွင္းဆီရင္ျပင္ေပၚမွာ
မေပ်ာ့္တေပ်ာ္ ေမွးတခဏ
ကေလးဘဝ လြမ္းမိတယ္။
က်ားလွ်ာခ်ံဳ ဆူးခ်ံဳနိမိတ္
ဆီးခ်ိဳရိပ္ တလင္းသာမွာ
ျငင္းကာခုန္ကာ ေမာင္ႏွမ
ေျပာင္စလိုက္ ရန္ျဖစ္လိုက္
ကုန္းကိုက္လို႔ အေမ့တိုင္
မႏိုင္ ႏိုင္ရာမဲလို႔
ေခြးဝဲစား ကန္ခ်င္ကန္
ရန္စဲယင္ ျပန္ေခၚလို႔ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပင္ဆို သီခ်င္းေတြနဲ႔
အေမ့ကို ႏွိပ္နယ္နင္းၾက
ေမာင္ရင္း ႏွမငယ္။
ေနာင္အခါ ေမာင္ဘာျဖစ္မွာလဲ
စိတ္ညစ္ဖြယ္ ေနာင္အေရးကိုျဖင့္
မေတြးေပါင္ တို႔ေမာင္ႏွမ
မိဘရဲ႕အရိပ္ဝယ္
ရယ္သံကလွ်ံဆဲ။
စစ္မီးေတြေလာင္
ပစၥည္းေတြ အကုန္ေျပာင္ေရာ့
ဟိုေရွာင္ သည္ေရွာင္ပုန္းယင္း
အရြယ္ႏု ဆယ္စုႏွစ္ေတြးျပဳန္းယင္း
အေမရယ္ အေဖဆံုးေတာ့
ပခံုးေပၚဝန္ကိုယ္စီနဲ႔
ကသီကရီ မႏိုင့္တႏိုင္ ထမ္းပါလို႔
ဘဝတခြင္ အလွအယဥ္ မလြမ္းႏိုင္ဘု
လျခမ္းေလွကေမွာက္
ျမစမ္းေရကေနာက္
အေကာက္ေတြ အေကြ႕ေတြ ရာေထာင္နဲ႔
အေမွာင္ သန္းေခါင္ညေတြေၾကာင့္
သည္ေမာင္ သည္ႏွမငယ္တို႔
ဘဝမညီဘဲဟာမို႔
တစစီကြဲ။
ဆရာတင္မိုး ၁၄-၁၂-၁၉၇၃ ကေရးတဲ့ကဗ်ာ။ ၂၇-၄-၁၉၇၅ မွာလည္း သတ္ပံုမျပင္ပါ။ အခုေတာ့ သတ္ပံုျပင္ထုတ္ စာအုပ္ေတြမွာ တစ္ညသ၌၊ မလွတစ္လွနဲ႔ ညတစ္ညရဲ႕၊ မႏိုင့္တစ္ႏိုင္၊ တစ္စစီကြဲ တဲ့။ ကဗ်ာ ပ်က္ေရာ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၁၂-၂၀၁၈
၂၄-၁၂-၂၀၁၉
တအုပ္ ၁၀ ျပား
တအုပ္ ၁၀ ျပားေခတ္က ဖဆပလ ကြဲတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ၆ တန္းေအာင္ျပီ။ အဲဒီကတည္းက တအုပ္လို႔သာေရးတယ္။ အခုေတာ့ ျမန္မာစာ ႏွစ္ျခမ္းကြဲျပီ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၁၂-၂၀၁၈
၂၄-၁၂-၂၀၁၉
မိဘလုပ္ေကြ်း ေဘးရန္ေဝး
တေန႔ေသာအခါ ရဟန္းတပါးသည္
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၁၂-၂၀၁၈
၂၄-၁၂-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment