သနပ္ခါး မိတ္ကပ္ မလိမ္းခ်င္ေနပါ

စာရိုက္ၾကတာကို ေျပာခ်င္လို႔။

cပိုးလို႔ ေရးသူ ၄-၅ ေယာက္မကရွိျပီ။ C ပိုး၊ စီပိုးလို႔သာ ေရးသင့္တယ္။

ျမန္မာစာေရးေနရင္း P ထည့္တယ္။ B ထည့္တယ္။ D ထည့္တယ္။ ခဏခဏလာတယ္။

အေတာ္မ်ားမ်ားက (.) ေဒါ့ ထည့္တယ္။ ျမန္မာစာမွာ ဖူးလ္စေတာ့ မရွိပါ။ ပုဒ္မ ပုဒ္ထီးသာရွိတယ္။ ေဒါ့ထည့္ရိုက္သူေတြ ေန႔တိုင္းလာတယ္။ အဲလိုရိုက္ရင္ အစကေန အဆံုးထိ ဝါက်တေၾကာင္းတည္းသာ ျဖစ္ေနတယ္။

ပုဒ္မ ပုဒ္ထီး ရိုက္ျပီး တကြက္ျခာရတယ္။ ေနာက္ဆံုးစာလံုးအျပီး ပုဒ္မ ပုဒ္ထီးကို မျခာပဲရိုက္ရတယ္။ အဲလိုမရိုက္သူေတြ ေန႔တိုင္းလာတယ္။

ျမန္မာလိုေရးေနရင္း ဂဏန္းကို အဂၤလိပ္လိုရိုက္တယ္။ ပိုလြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ေလာက္။ ဝမ္း တူး သရီးတတ္ေၾကာင္း ၾကြားခ်င္တာလား။

စာရိုက္တာမွာ အျဖတ္အေတာက္၊ ပုဒ္မ ပုဒ္ထီး မွန္ကန္ေအာင္ ထည့္ရတယ္။ ေက်ာင္းေတြ ရံုးေတြမွာ မသင္ၾကဘူးလား မသိ။ လက္ႏွိပ္စက္ေခတ္မွာ စနစ္တက်သင္ရတယ္။ ကြန္ျပဴတာသမားေတြ လက္ႏွိပ္စက္သမားေတြလို စနစ္မထားၾကတာ မသင့္ပါ။

အျမင္မေတာ္တာလိုက္ျပင္ေနရတာ အလုပ္ၾကီးတခု။ သနပ္ခါး မိတ္ကပ္မလိမ္းခ်င္ေနပါ၊ ေရခ်ိဳး လက္ေဆးေတာ့ လုပ္သင့္ၾကပါတယ္။ ေမးခြန္းေတြကို ပို႔စ္မွာသုံးခ်င္တိုင္း ေရခ်ိဳး ေျခေဆးေပးေနရတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၁၂-၂၀၁၉
ပံုအတြက္ ေက်းဇူး။

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ