မန္လည္ဆရာေတာ္

မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေရးသားေတာ္မူအပ္ေသာ အစိေႏၲယ်ႀကီးက်မ္းကို ၁၃၂၆ (၁၉၆၄) မွာ ထုတ္ပါတယ္။

တခုစီခ်၍
တသက္လံုးေအာက္ေမ့
တပါးစီထုတ္၍
တပုဒ္တပုဒ္၌
ရတနာမကို တို႔ႏွင့္တကြ
စၾကဝဠာ တတိုက္၌

မန္လည္ဆရာေတာ္ဟာ  (၁၂၀၃-၁၂၈၁)  ဝန္းသိုျမိဳ႕နယ္ မန္လည္ဇာတိျဖစ္တယ္။ မဃေဒဝလကၤာသစ္ကလည္း ထင္ရွားတယ္။

(၅) ထိုေနာက္၎၊ ေစာေလာင္းရာဇာ၊ ျကီးပညာနွင့္၊ မဟာမဃ၊ ေဒဝဘုန္းယွိ၊ သေႏၶသိျဖင့္၊ ဇာတိပညာဉ္၊ ျမဲယွဉ္ ေစာင့္လ်က္၊ ဥေကၡာင္းထက္နွိက္၊ တခက္ ဆံပင္၊ ျဖူသည္ ျမင္က၊ ျမင္လွ် ျမင္ျခင္း၊ တင္အခ်င္းဟု၊ ျကံရင္းအဲးခိုး၊ ဉာဏ္ေဆာ္နွိုး၍၊ မိုးျကိုးပမာ၊ မိန့္ေတာ္မွာသည္၊ ရာဇ မႏၲန၊ ခဏ္းလွတသြယ္၊ နာသာဘြယ္တည္း၊ ေနာက္ဝယ္ တျဖာ၊ ဆတၱာသမား၊ ထိုေယာက္်ားက၊ ေလွ်ာက္ျကားထင္စြာ၊ ကပၸကာ ေရာစန၊ ဟူထ တခဏ္း၊ ျမပန္း ေကသာ၊ ေသွ်ာင္ စူဠာတြင္၊ ေရာင္ဝါ ေဘာက္ျပား၊ ဆံေတာ္ ျကားနွိုက္၊ ေျကာင္ က်ားမဟူ၊ တေခ်ာင္းျဖူဟု၊ ဆယ္ဆူ လက္ေျမွာက္၊ တက္ေလွ်ာက္ ခ်ဉ္းကပ္၊ ေရွြေမြးညွပ္ျဖင့္၊ နွတ္အပ္ ယူျပီး၊ မင္းျကီး ေရွြလက္၊ တင္ဆက္ ျပဟန္၊ တခဏ္းျပန္၍၊ ဘုန္းသန္ မင္းေက်ာ္၊ ထိုဆံေတာ္ကို၊ ရူေမွ်ာ္တံုလစ္၊ ကိုယ့္အျဖစ္နွိုက္၊ အျပစ္ ျမင္ျမင္၊ ဉာဏ္ေတာ္ထင္တိုင္း၊ ဆင္ျခင္ျကံဆ၊ ျခင္းရာျပသား၊ အတၱ စိႏၲာ၊ တခဏ္းျဖာမွ၊ မ်ားစြာ သက္ျကြင္း၊ ယွိတံုလွ်င္းလ်က္၊ ေသမင္း ယူမည္၊ တိုးတည္ ထံနီး၊ ေရာက္လာျပီးသို့၊ နန္းထီးစည္းစိမ္၊ မင္းရိပ္ျငိမ္ကို၊ ေနွာင္အိမ္ေလာင္တိုက္၊ မွတ္ပိုက္ဘန္ဘန္၊ သံေဝဉာဏ္ျဖင့္၊ ထင္ဟန္ျခင္းရာ၊ သံေဝဂါကာရ၊ ျပခဲ့ ခဏ္းသီး၊ ကန္းျပီး တျဖာ၊ ဥဒါန္းသာ၍၊ လြန္စြာဝမ္းနူး၊ ျမြက္ဆို က်ူးသား၊ ရွြင္ျမူးျကည္လွ၊ ဥဒါန ဝစန၊ ခဏ္းထူးျပလ်က္၊ ဤမွ်ခဏ္းငယ္၊ ေျခာက္ခဏ္းျခယ္၍၊ နာဘြယ္ပိုင္းသန္း၊ သံေဝခဏ္းဟု၊ မည္မွန္းနာမ၊ ဒုတိယျဖင့္၊ က်မ္းလွတအုပ္၊ ခဏ္းျကီးခ်ုပ္သည္။ ။ပိုက္ထုပ္မွတ္ေလ ေရွြအိုးတည္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၇-၁၂-၂၀၁၉