ကြ်ဲ ကို ဤ ဖတ္တဲ့ေခတ္

ဆရာ စာအုပ္တအုပ္ရဲ့သတ္ပံု မွန္ျခင္း၊ မွားျခင္းဟာ စာေရးသူ နဲ့ မဆိုင္ပဲ စာစီ တည္းျဖတ္ ပံုနွိပ္ထုတ္ေဝသူေတြ နဲ့ပဲ ဆိုင္တာမဟုတ္ဘူးလား ဆရာ။

အဲေလာက္ညံ့တဲ့ စာေရးဆရာ မေတြ႔ဘူးေသးပါ။ အရင္ေခတ္မွာ အယ္ဒီတာနဲ႔ ပ႐ုဖ္အယ္ဒီတာေတြက စစ္ေဆးၿပီးမွသာ စာအုပ္ထုတ္ေဝပါတယ္။ အခုအေျခအေနကို သိပ္ မသိပါ။

ကြ်န္ေတာ့္စာအုပ္ ၃ အုပ္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေ႐းတဲ့အတိုင္းသာ စာအုပ္တိုက္ေတြက ထုတ္ေပးပါတယ္။ ပုဂံတိုက္နဲ႔ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိဳ။

စာအုပ္ထုတ္မယ္ဆိုကတည္းက သတ္ပံုေတြမျပင္ရကို သေဘာတူတဲ့စာအုပ္တိုက္ကို ေသခ်ာေရြးပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာ စာရိုက္တာ ကေန႔ေခတ္မွာ လူတိုင္းပါ။ လူတိုင္းကို အယ္ဒီတာ ေခၚလို႔မရ၊ စာေရးဆရာ ကဗ်ာဆရာေခၚလို႔ မရထိုက္ပါ။

စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ကြ်န္ေတာ့စာေတြကို အမည္ဝွက္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ေပးမဲ့ အယ္ဒီတာတဦးက ဆက္သြယ္တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ စာအုပ္မထုတ္ျဖစ္လိုက္ပါ။ ထုတ္ျဖစ္ရင္ ေပၚလစီသတ္ပံုေတြနဲ႔ျဖစ္မွာ။
ကေလးေဆးပညာစာတရာကိုလည္း သတ္ပံုမျပင္ရစည္းကမ္းအရ စာအုပ္တိုက္ ေနာက္တခုကေန ထုတ္ပါဦးမယ္။

ကေန႔ေခတ္မွာ စာစီ တည္းျဖတ္ ပံုနွိပ္ထုတ္ေဝသူေတြ ၉၀% က ေပၚလစီသတ္ပံုကိုသာ အမွန္ထင္ေနၾကတယ္။

စကားပံုလည္း ေျပာင္းျပန္။ ကြ်ဲ ကို ဤ ဖတ္တဲ့ေခတ္။ လူ႔မေနာက ေျပာင္းလာတယ္။ တခ်ိဳ႕က မွန္ေနတာကို မွားေအာင္ ေျပာင္းတာကို လိုလားႏွစ္ျခိဳက္ အားေပး ေလးစား ၾကည္ညိဳၾကတယ္။ ေမးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူး။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
ပံုအတြက္ ေက်းဇူး။

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ