ေငြတာရီ
၁၉၈၀-၁၉၉၀ မတိုင္ခင္က စာေရးဆရာအားလံုး၊ ကဗ်ာဆရာအားလံုး၊ ျမန္မာစာဆရာဆရာမအားလံုး၊ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအားလံုး၊ ဝန္ၾကီးဝန္ေလးအားလံုးကလည္း တေတြကို မလိုအပ္ပဲ စမသတ္ၾကပါ။
ခုေခတ္ေတာ့ စမသတ္ အမွတ္မရ။ အဲတာကို ေခတ္လို႔ေျပာရတာ ေခတ္ကို အားနာစရာေကာင္းတယ္။
ေဒါက္တာတင္ေဆြ
Comments
Post a Comment