က်ဳပ္တို႔ရြာက က်ည္းတန္မ

(မ်ိဳးျမင့္ေဆြ ေရးတဲ့ ကဗ်ာ)

က်ဳပ္တို႔ရြာက မက်ည္းတန္
အသားေတာ္ မင္ေရာင္ညိဳနဲ႔
ဆံေလးတို ဖြာလံက်ဲ
သရဲမ ဟန္
ႏႈတ္ခမ္းက ေကာ့ကလန္
ႏွာတံက ပိခ်ပ္ျပား။

သူ႔ရုပ္ တခါၾကိမ္က
ငဖယ္လိမ္ ပိန္ကလပ္ကို
ေမ့တတ္ႏိုင္အား။

က်ဳပ္တို႔ရြာက မက်ည္းတန္
အလွဴဆို သူေရွ႕ဆံုး
သိမ္းက်ံဳးကူျပန္
သာနာမႈမွန္ မက်န္ရေစဘဲ။
ရပ္ရြာမွာ ထိုထိုပြဲ
ၾကံဳတိုင္းသူႏႊဲ။

က်ဳပ္တို႔ရြာက မက်ည္းတန္
ရြာ့အပ်ိဳ ဟိုတသိုက္နဲ႔
ေကာက္စိုက္ခ်ိန္ ဟုိတေန႔က
ေတြ႔ခဲ့မိျပန္
သံုးေယာက္တြက္ သူဒိုင္ခံ
စိုက္ခဲ့ျပန္တေယာက္ထဲ။
ရြာေျမာက္မွာ သန္လယ္ပ
အဖြားမယ္ တေကာင္ၾကြက္ရဲ႕
လက္စားလိုက္ပြဲ။

က်ဳပ္တို႔ရြာက မက်ည္းတန္
လုပ္သိမ္းခ်ိန္ ဗံုရွည္ပြဲ
ဝဲေအာင္ ကဟန္။

ေခြ်းစီးက ေပက်ံ
ဗ်ာဆံကရြံ႔လူး။
လယ္ခတၲာ တခိုင္ပန္လဲ
မက်ည္းတန္ သူ႔အလွကို
မွီၾကလိမ့္ဘူး။

တခါက စိတ္ထားေစတနာလွျပီး သတ္ပံုပါလွတဲ့ေခတ္ ရွိခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ တမွန္ရင္ စသတ္ခိုင္း ရိုင္းခဲ့ျပီတကား။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၆-၆-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ