ထူးဆန္းေသာတိုင္းျပည္က ထူးဆန္းေသာစာမ်ား

ကြန္မင့္ (၁)  ခေလးေတြအျပင္မေခၚၾကပါနက္ တဲ့။

နက္ဆိုတာ မည္းတာ။ ကုသိုလ္နဲ႔ အကုသိုလ္လို႔ ေရးရတယ္။ ကုသိုလ္နက္လို႔ေရးရင္ အကုသိုလ္အျဖဴလား စဥ္းစားရေတာ့မယ္။ သမီးေကာင္ေလးနက္လို႔ ေရးေမးတယ္။ သူ႔ေကာင္ေလးဆိုသူက အသာမည္းသလားမသိ။

ကြန္မင့္ (၂)  ဟုတ္ပါ့ဆရာရယ္ သူတို့လုပ္ပံုနဲ့ ျမန္မာစာျမန္မာစကားက အမွားေတမ်ားလားျပီ ေခလးကို ခလိန္းေရးလို့ေရး

ကြန္မင့္ (၃)  ေတမဟုတ္ ေတြျဖစ္ ေတေဆး၊ အေပအေတ။ (မွန္။ ေက်းဇူး။)

က ကေလးငယ္ခ်စ္စဘြယ္ ဆိုတာ သူငယ္တန္းေက်ာင္းစာ။ သူငယ္တန္းအထိစာမသင္ခဲ့ရသူေတြက ခေလးလို႔ ေရးၾကတယ္။

ကေလးကေနမေကာင္း ဘယ္လိုလုပ္ကရမလဲဆရာတဲ့။ ေမးတဲ့သူက အျငိမ့္မင္းသမီးထင္တယ္။

ပါပီ ပါပီ ပါပီနဲ႔ ေမးၾကတယ္။ ေခြးကေလးခ်စ္သူမ်ားဂရုကျဖစ္မယ္။

ေခါင္းမာ အနာေပါက္တဲ့။ ဒီေလာက္မာတဲ့ေခါင္း အနာမေပါက္ေလာက္။ သားအိမ္မာ အက်ိတ္တဲ့ ဒီေလာက္မာတဲ့ သားအိမ္မွာ အက်ိတ္မေပါက္ေလာက္။

ကိုယ္ေတြတဲ့။ ရင္ခ်င္းဆက္အျမႊာေမြးထားတဲ့ မိဘေတြက ေမးၾကတယ္။

ဖစ္ေန ဖစ္ေန ဖစ္ေန တဲ့။ သူတို႔အားလံုက ဖစ္လမ္းမွာေနၾကတယ္။

ဆရာဂ်ီးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ ေန႔တိုင္း ဆပ္ျပာတိုက္ျပီး ေရးခ်ိဳးတာ မသိသူေတြက ေရးၾကတာ။

မြန္းဂါး နဲ႔ မြတ္ငါးဆိုင္ေတြ ပိတ္ကုန္ျပီ ထင္တယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၁-၆-၂၀၂၀

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ