တို႔႔တိုင္းျပည္
ဆရာေဇာ္ဂ်ီေရးတဲ့ တို႔႔တိုင္းျပည္ကဗ်ာတင္ထားတာေတြ႔လို႔ ဖတ္ပါတယ္။ အဆံုးပိုဒ္မွာ တစ္ေတြျဖစ္ေနလို႔ ကြန္မင့္ ေရးလိုက္တယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက တေတြကို မလိုအပ္ပဲ တစ္လုပ္မေရးပါ။ မူရင္းကဗ်ာနဲ႔ ျပန္စစ္ေဆးသင့္ပါတယ္။ ေက်းဇူး။
သူက လင့္တခုပို႔တယ္ တစ္ေတြနဲ႔ပဲ။
https://plus.google.com/118113490205479.../posts/GmWNPTXvq8C
လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ပိေတာက္ေရႊဝါကဗ်ာမ်ားစာအုပ္အဖံုးကို ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။
ဟုတ္ကဲ့႐ွင့္ ႐ွာလိုက္ပါ့မယ္
မွန္ေအာင္ေရးထားတဲ့ လင့္တခုပါေတြ႔လို႔ ပို႔လိုက္တယ္။
တို႔႔တိုင္းျပည္(ေဇာ္ဂ်ီ) http://moethaukkye.blogspot.com/2010/10/blog-post_6543.html
အြန္လိုင္းမွာ စာအုပ္ေတြ ကဗ်ာေတြကို တင္ၾကတာမွာ သတ္ပံုျပင္တင္သူက ၉၀% ေလာက္ရွိတယ္။ ၁၀% ကိုသာ ေက်းဇူးတင္တယ္။
တို႔႔တိုင္းျပည္
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေစတီစပါး၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တၫိွဳးၫိွဳးႏွင့္
ပုထိုးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလွ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကၿပိတၱာ၊ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့၊
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလ်ာ့လံု႔လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္႐ံုးမ်ားေျမာင္၊ ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ
ဤေျမဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့တာဝန္၊ ဉာဏ္ေရွ ့ပန္း၍
တဝမ္းတစိတ္၊ ညီေစသတည္း။
ပိုဆိုးတဲ့သူေတြက မ်ားပါေလလဲ၊ တစ္မြဲမြဲႏွင့္၊ ယာစကာမ်ဳိး၊ တစ္ၫိွဳးၫိွဳးႏွင့္၊ တစ္ဝမ္းတစ္စိတ္၊ ညီေစသတည္းလို႔ ပိုမွားေအာင္ျပင္ထားၾကတယ္။
စာေရးသူေတြ တစိတ္တဝမ္းတည္းမရွိ။ ျမန္မာစာ တမြဲမြဲျဖစ္ေန၏။ တဝမ္းတစိတ္ ညီပါေစသတည္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၀-၂-၂၀၁၉
ဆက္ညာေနၾကတယ္
ဒီစာေရးေနရင္း ဆရာေဇာ္ဂ်ီ တို႔႔တိုင္းျပည္ဝင္လာလို႔ ၾကားျဖတ္ေရးလိုက္ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကို ကဗ်ာသမား စာသမားလို႔ ေခၚသင့္ေလာက္ေအာင္ထိ မတတ္ပါ။ စာေတြေတာ့ ဖတ္ခဲ့တာ အေတာ္ကိုမ်ားျပီ။ ငယ္ကတည္းက လူၾကီးေတြဆိုျပတဲ့ လကၤာေတြကို နားစြဲတယ္။ ေက်ာင္းစာမွာ ကာရန္နဲ႔ ဖြဲ႔တာေတြကို မေမ့ပါ။ ခုနစ္တန္းအျပီး ေႏြရာသီမွာ ရွစ္တန္းမွာသင္ရမဲ့ ဦးၾကင္ဥေရးတဲ့ ေဒဝကုမ ၻန္ျပဇာတ္စာအုပ္ေလးကို အလြတ္က်က္တယ္။ အခုစာေရးဘို႔ အကိုးအကားေတြရွာေတာ့ ဝီကီပီးဒီးယားမွာ ေဒဝကုမၼာန္လို႔ ေရးထားတာေတြ႔တယ္။ မွားေနတယ္။
ဆရာဝန္အလုပ္ေရာ ႏိုင္ငံေရးတာဝန္ပါ မရွိေတာ့ စာေတြေရးဖို႔ရာ စာဆက္ဖတ္ပါတယ္။ ေပၚလာတဲ့ အင္တာနက္က စာေတြပါ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာစာ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြ႔လာတယ္။
အရင္က အလြတ္ရတဲ့ကဗ်ာေတြနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာတင္ထားတာေတြ ကြဲေနတာ ေတြ႔လာတယ္။
အရင္ကထုတ္တဲ့စာအုပ္ေတြ ကိုယ္ပိုင္စာၾကည့္တိုက္တခုစာရွိေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ တင္ထားတာေတြက သတ္ပံုေတြ ျပင္ထားမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
ဘယ္ကဗ်ာဆရာေတြ ဘယ္စာေရးဆရာေတြက ဘယ္လိုသတ္ပံုနဲ႔ ေရးမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
မဖတ္ဖူးေသးတဲ့ စာေတြ ကဗ်ာေတြေတြ႔လို႔ ဖတ္ၾကည့္တာ အဲဒီကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာေတြေရးေလ့မဟုတ္တဲ့ သတ္ပံုေတြ ျပင္ထားမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
ျမန္မာစာ ဆက္ညာေနၾကတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၀-၂-၂၀၁၉
သူက လင့္တခုပို႔တယ္ တစ္ေတြနဲ႔ပဲ။
https://plus.google.com/118113490205479.../posts/GmWNPTXvq8C
လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ပိေတာက္ေရႊဝါကဗ်ာမ်ားစာအုပ္အဖံုးကို ျပန္ပို႔လိုက္တယ္။
ဟုတ္ကဲ့႐ွင့္ ႐ွာလိုက္ပါ့မယ္
မွန္ေအာင္ေရးထားတဲ့ လင့္တခုပါေတြ႔လို႔ ပို႔လိုက္တယ္။
တို႔႔တိုင္းျပည္(ေဇာ္ဂ်ီ) http://moethaukkye.blogspot.com/2010/10/blog-post_6543.html
အြန္လိုင္းမွာ စာအုပ္ေတြ ကဗ်ာေတြကို တင္ၾကတာမွာ သတ္ပံုျပင္တင္သူက ၉၀% ေလာက္ရွိတယ္။ ၁၀% ကိုသာ ေက်းဇူးတင္တယ္။
တို႔႔တိုင္းျပည္
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာ တို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေစတီစပါး၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလဲ၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ယာစကာမ်ဳိး၊ တၫိွဳးၫိွဳးႏွင့္
ပုထိုးျမင့္ေမာင္း၊ ေက်ာင္းႀကိဳေက်ာင္းၾကား
လွည့္လည္သြားလွ်က္
မစားေလရ၊ ဝမ္္းမဝ၍
ဆြမ္းမွ်မတင္ႏိုင္ ရွိမည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ အိုျမန္မာတို႔
တို႔ရြာတို႔ေျမ၊ တို႔ရြာေျမဝယ္
ေရခ်ဳိေသာက္ရန္၊ ျမစ္ေခ်ာင္းကန္ႏွင့္
သီးႏွံခ်ဳိပ်ား၊ မ်ားလည္းမ်ား၏
မ်ားပါေလလည္း၊ တမြဲမြဲႏွင့္
ဆင္းရဲကာသာ၊ ကာလၾကာလွ်င္
ျမင္သာျမင္ရ၊ မစားရ၍
ေတာကၿပိတၱာ၊ ျဖစ္မည္တည္း။
ထေလာ့ျမန္မာ၊ ျမန္မာထေလာ့၊
အားမေပ်ာ့ႏွင့္၊ မေလ်ာ့လံု႔လ
သူကစ၍၊ ငါကအားလံုး
လက္႐ံုးမ်ားေျမာင္၊ ဉာဏ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္
စြမ္းေဆာင္ၾကေလ
ဤေျမဤရြာ၊ ဘယ္သူ႔ရြာလဲ
ဤယာစပါး၊ ဘယ္သူ႔စပါးလဲ
ထားေလာ့တာဝန္၊ ဉာဏ္ေရွ ့ပန္း၍
တဝမ္းတစိတ္၊ ညီေစသတည္း။
ပိုဆိုးတဲ့သူေတြက မ်ားပါေလလဲ၊ တစ္မြဲမြဲႏွင့္၊ ယာစကာမ်ဳိး၊ တစ္ၫိွဳးၫိွဳးႏွင့္၊ တစ္ဝမ္းတစ္စိတ္၊ ညီေစသတည္းလို႔ ပိုမွားေအာင္ျပင္ထားၾကတယ္။
စာေရးသူေတြ တစိတ္တဝမ္းတည္းမရွိ။ ျမန္မာစာ တမြဲမြဲျဖစ္ေန၏။ တဝမ္းတစိတ္ ညီပါေစသတည္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၀-၂-၂၀၁၉
ဆက္ညာေနၾကတယ္
ဒီစာေရးေနရင္း ဆရာေဇာ္ဂ်ီ တို႔႔တိုင္းျပည္ဝင္လာလို႔ ၾကားျဖတ္ေရးလိုက္ရတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကို ကဗ်ာသမား စာသမားလို႔ ေခၚသင့္ေလာက္ေအာင္ထိ မတတ္ပါ။ စာေတြေတာ့ ဖတ္ခဲ့တာ အေတာ္ကိုမ်ားျပီ။ ငယ္ကတည္းက လူၾကီးေတြဆိုျပတဲ့ လကၤာေတြကို နားစြဲတယ္။ ေက်ာင္းစာမွာ ကာရန္နဲ႔ ဖြဲ႔တာေတြကို မေမ့ပါ။ ခုနစ္တန္းအျပီး ေႏြရာသီမွာ ရွစ္တန္းမွာသင္ရမဲ့ ဦးၾကင္ဥေရးတဲ့ ေဒဝကုမ ၻန္ျပဇာတ္စာအုပ္ေလးကို အလြတ္က်က္တယ္။ အခုစာေရးဘို႔ အကိုးအကားေတြရွာေတာ့ ဝီကီပီးဒီးယားမွာ ေဒဝကုမၼာန္လို႔ ေရးထားတာေတြ႔တယ္။ မွားေနတယ္။
ဆရာဝန္အလုပ္ေရာ ႏိုင္ငံေရးတာဝန္ပါ မရွိေတာ့ စာေတြေရးဖို႔ရာ စာဆက္ဖတ္ပါတယ္။ ေပၚလာတဲ့ အင္တာနက္က စာေတြပါ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒီမွာ ျမန္မာစာ အေတာ္ဒုကၡေရာက္ေနတာေတြ႔လာတယ္။
အရင္က အလြတ္ရတဲ့ကဗ်ာေတြနဲ႔ အြန္လိုင္းမွာတင္ထားတာေတြ ကြဲေနတာ ေတြ႔လာတယ္။
အရင္ကထုတ္တဲ့စာအုပ္ေတြ ကိုယ္ပိုင္စာၾကည့္တိုက္တခုစာရွိေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ တင္ထားတာေတြက သတ္ပံုေတြ ျပင္ထားမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
ဘယ္ကဗ်ာဆရာေတြ ဘယ္စာေရးဆရာေတြက ဘယ္လိုသတ္ပံုနဲ႔ ေရးမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
မဖတ္ဖူးေသးတဲ့ စာေတြ ကဗ်ာေတြေတြ႔လို႔ ဖတ္ၾကည့္တာ အဲဒီကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာေတြေရးေလ့မဟုတ္တဲ့ သတ္ပံုေတြ ျပင္ထားမွန္းသိတယ္။ မသိတဲ့လူေတြကိုေတာ့ ညာလို႔ရပါတယ္။
ျမန္မာစာ ဆက္ညာေနၾကတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၀-၂-၂၀၁၉
Comments
Post a Comment