လက္က်န္တပြင့္
တပြင့္က်န္ေသာ ပန္းကေလး။
မခူးအား၍
ဆူးၾကားက်န္ရစ္ခဲ့သေလာ။
မခူးရက္၍
ဆူးထက္ခ်န္ရစ္ခဲ့ေလသေလာ။
မခူးလို၍
ဆူးညိဳၾကားတြင္ သူ႔ကံပင္ဟု
တမင္စြန္႔ခဲ့ေလသေလာ။
မည္သို႔ျဖစ္ေစ
သခင့္ေျမ၌ ညေနရီႏွင့္
လြမ္းေအာင္ပြင့္သည့္ တပြင့္က်န္ေသး
ပန္းကေလးေၾကာင့္
ေတးသည္ငွက္ေဆြ အေဆြးေျပသည္
ေႏြဦးဆန္းစမွာတကား။
တင္မိုး
ေရဆန္ေလဆန္ကဗ်ာမ်ား
၁၄-၁၀-၁၉၇၃
ေပၚလစီသတ္ပံုနဲ႔ေရးခဲ့တာမဟုတ္ေၾကာင္း တင္ျပအပ္ပါတယ္။ ျမန္မာစာျခံထဲမွာ သတ္ပံုမွန္ေရးသူေတြ တပြင့္မက က်န္ပါေစသတည္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
Comments
Post a Comment