Around The World In 25 years ကမာၻပတ္လည္ ခရီးသည္

ကမာၻပတ္လည္ ရက္ရွစ္ဆယ္ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ကို ငွားဖတ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ခရီးေတြ အေတာ္သြားခဲ့ျပီးပါျပီ။ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္အတြင္းမွာ ႏိုင္ငံေပါင္းသံုးဆယ္ကို သြားခဲ့၊ လာခဲ့၊ ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။

၁။ အိႏၵိယ = ၂၄ ႏွစ္ (၂၁-၁၂-၁၉၉ဝ မွ ၁၈-၉-၂ဝ၁၄ အထိ)
၂။ ထိုင္းႏိုင္ငံ = အေရအတြက္မမွတ္မိ (တႏွစ္မွာ ၂-၃ ေခါက္)၊
၃။ နီေပါ = ၆ ေခါက္၊
၄။ ကေမာၻဒီးယား = ၅ ေခါက္၊
၅။ ဂ်ာမဏီ = ၄ ေခါက္၊
၆။ အင္ဒိုနီးရွား = ၄ ေခါက္၊
၇။ ဖိလစ္ပိုင္ = ၄ ေခါက္၊
၈။ ဒိန္းမတ္ = ၃ ေခါက္၊
၉။ မေလးရွား = ၃ ေခါက္၊
၁ဝ။ သီရိလကၤာ = ၃ ေခါက္၊
၁၁။ စကၤာပူ = ၂ ေခါက္၊
၁၂။ ဆြီဒင္ = ၂ ေခါက္၊
၁၃။ အီတလီ = ၂ ေခါက္၊
၁၄။ ဂရိ = ၂ ေခါက္၊
၁၅။ အိုင္ယာလန္ = ၂ ေခါက္၊
၁၆။ ဆြစ္ဇာလန္ = ၂ ေခါက္၊
၁၇။ ပိုလန္ = ၂ ေခါက္၊
၁၈။ ၾသစေတးလ် = ၂ ေခါက္
၁၉။ တီေမာ-လက္ဆီ = ၁ ေခါက္ (တလၾကာ)၊
၂ဝ။ ကေနဒါ = ၁ ေခါက္၊
၂၁။ အဂၤလန္ = ၁ ေခါက္၊
၂၂။ တရုပ္ျပည္ = ၁ ေခါက္၊
၂၃။ ပါကစၥတန္ = ၁ ေခါက္
၂၄။ ေနာ္ေဝ = ၁ ေခါက္၊
၂၅။ နယ္သာလန္ = ၁ ေခါက္၊
၂၆။ ျပင္သစ္ = ၁ ေခါက္၊
၂၇။ ဂ်ေမကာ = ၁ ေခါက္၊
၂၈။ ေဂ်ာ္ဒန္ = ၁ ေခါက္၊ (ပံု)
၃ဝ။ မြန္ဂိုလီယား = ၁ ေခါက္၊
၃၁။ အေမရိကား = ၄ ေခါက္ (၁၈-၉-၂ဝ၁၄ ကစျပီး အေျခခ်ေနထိုင္မီက)

ဂ်ာမဏီ ကိုလံုးျမိဳ႕ကို ေရာက္ဖူးတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေအာ္လ္ ဒီ ကိုလုန္း ေရေမႊးက ျမန္မာျပည္မွာ နာမည္ၾကီးတယ္။ ခြဲစိတ္ပညာသင္ရေတာ့ လိပ္ေခါင္းျဖစ္တဲ့ေနရာကို ၄-၇-၁၁ ဂဏန္းနဲ႔မွတ္သားရတာ မေမ့ေတာ့ပါ။ ၄ နာရီ၊ ၇ နာရီနဲ႔ ၁၁ နာရီေနရာေတြကေန လိပ္ေခါင္းထြက္တယ္။ 4711 ဆိုတာ Eau de Cologne ေရေမႊးထုတ္တဲ့ အိမ္နံပါတ္ျဖစ္ပါတယ္။ လာလည္သူတိုင္း ေရေမႊးတခါသံုး ယူသြားဘို႔ ပိုက္ဆံမေပးရပါ။ လက္ကိုင္ပုဝါတထည္ ယူသြားတယ္။ အဲဒီေရေမႊးကုမၸဏီက ၁၇၉၉ ကတည္းက ေဖၚျမဴလာအတူနဲ႔ ေရေမႊးထုတ္ေနတာျဖစ္ပါသတဲ့။

လီယိုေတာ္လ္စထြိဳင္းပံုျပင္ေတြနဲ႔ ရွိတ္စပီးယားျပဇာတ္ေတြ သင္ခဲ့ရျပီး တကယ့္ဇာတ္ခံုမွာ ကျပခဲ့ရပါတယ္။ ဂါလီဗာ၏ ခရီးစဥ္မ်ားစာအုပ္ကို ကိုးတန္းမွာသင္ခဲ့ရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ခရီး မဟုတ္တာကိုသာ သြားခဲ့ပါတယ္။ အာနာပူရနာေတာင္ထက္စာအုပ္ကို ဆယ္တန္းမွာသင္ခဲ့ရတယ္။ ျဖတ္ေက်ာ္ရေတာ့ ခ်င္းေတာင္တန္း။ ေနရတာက ဟိမဝႏၲာေအာက္နားကပါ။ လီယာဘုရင္ၾကီးျပဇာတ္ကို မၾကည့္ဘူးေပမယ့္ ေဂ်ာ္ဒန္ဘုရင္မိန္႔ခြန္းေျပာတာေတာ့ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္။ ဂ်ဴးလီယက္ဆီဇာလို ဧကရာဇ္က်ဆံုးခန္းမ်ိဳးေတြကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ရွားေလာ့လို ေလာဘသမားမ်ိဳးေတြ ၾကံဳဘူးတယ္။ ဟင္းမလက္ ဒိန္းမတ္မင္းသားရဲ႕ေၾကကြဲဖြယ္ရာျပဇာတ္ထဲကလို စာအတုနဲ႔ အတိုင္အေတာခံရဖူးတယ္။

အစည္းအေဝးေတြသာ ေခါင္းထဲမွာရွိလို႔ ေရာက္တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ စီစဥ္ေပးတဲ့ ဆိုက္ဆင္း ေခၚလည္ပတ္ၾကည့္ရႈတာကို မလိုက္ျဖစ္တာမ်ားတယ္။ နယူးေယာ့ႏွစ္ေခါက္ လစ္ဗာတီရုပ္တုကို မေရာက္ခဲ့ပါ။ ဂ်ာမဏီက နာဇီအက်ဥ္းစခန္းတခုကို ေရာက္ဖူးတယ္။ ဘာလင္တံတိုင္း ေရာက္တယ္။ ဗီယက္နမ္စစ္သခ်ႋဳင္း ေရာက္ပါတယ္။ ျပင္သစ္ျပည္ေရာက္ေပမဲ့ ပဲရစ္ကို မေရာက္။ အီတလီေရာက္တာလည္း ေရာမကို မေရာက္ခဲ့ရပါ။

လိမ့္ေနတဲ့ေက်ာက္တံုးမွာ ေရညွိမကပ္ပါ။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၈-၂-၂ဝ၁၇
၁၈-၂-၂ဝ၁၉