အခ်စ္သံုးပါး

ခ်စ္သူ႔ပါးျပင္၊ ႏွင္းဆီထင္၍
ခံုမင္ခဲ့ရ၊ ဟိုတုန္းက။

ခ်စ္သူ႔ပါးထက္၊ အိုးမည္းကြက္ႏွင့္
ခ်က္လိုက္ျပဳတ္လိုက္၊ ေမာင့္အႀကိဳက္တဲ့
တိမ္တိုက္ၾကားက၊ ဖိုးေရႊလသို႔
ဆံစဝဲဝဲ၊ ျပံဳးခ်ိဳဆဲကို
စြဲမက္ပါရ၊ ခုကာလ။

ေနာင္တေန႔တြင္
ကေလးတေပြ႔၊ ေျမးတေပြ႔ႏွင့္
ေမ့ပါးေရလိပ္၊ ပီတိဖိတ္လ်က္
စိတ္ပုတီးတကံုး၊ တျပံဳးျပံဳးႏွင့္
ႏွလံုးၾကည္ႏူး၊ ေနလိမ့္ဦးဟု
စိတ္ကူးယဥ္ရ၊ ေနာင္ကာလ။

ဆရာတင္မိုးကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

Furamin BC သံဓါတ္အားေဆး