သူ၏ပါးထက္ မ်က္ရည္တစက္
စာအုပ္ျပန္ထုတ္သူေတြက ဆရာတင္မိုးထက္ေတာ္ၾကတယ္။ ဆရာမင္းသုဝဏ္ထက္လည္းေတာ္ၾက၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီထက္လည္းေတာ္ၾကတယ္။
တုန္လႈပ္ေနေသာတေယာႀကိဳး (တင္မိုး)
သူ၏ပါးမွာ
တေယာျပားကေလး မွီႏြဲ႔လ်က္။
သူ႔လက္ဖ်ားက
ပန္းမ်ားပြင့္ေဝ၊ တခ်ိဳ႕ေႂကြလ်က္။
သူ႔ႏွလံုးမွာ
အျပံဳးမ႐ွိ။
သူ႔ဘဝမွာ
အလွမ႐ွိ။
သူ႔မွာ ႐ွိသည္
အိအိညက္ေညာ၊ တေယာတလက္။
တေယာႀကိဳးကား
ထိုးတံကိုင္တိုင္း၊ အသံလိႈင္းက
မုန္တိုင္းေတြလာ၊ မိုးေတြရြာလ်က္။
သား႐ိုင္းပမာ၊ ေအာ္ညည္းရာမွ
တစတစ၊ ပင့္သက္ခ်ကာ
ၿငိမ္က်လ်က္
သူ၏ပါးထက္၊ မ်က္ရည္တစက္။
ခုေခတ္မွာေတာ့ ျမန္မာစာ တုန္လႈပ္ေနပါတယ္။ သား႐ိုင္းပမာ၊ ေအာ္ညည္းရာမွ၊ တစတစ၊ ပင့္သက္ခ်ကာ၊ ၿငိမ္က်လ်က္၊ သူ၏ပါးထက္၊ မ်က္ရည္တစက္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၄-၂-၂ဝ၁၉
Comments
Post a Comment