ဓမၼတာ မ်က္ေျဖအလကၤာ


သူတည္းတေယာက္၊ ေကာင္းဖို႔ေရာက္မူ၊ သူတေယာက္မွာ၊ ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း။

ေရႊအိမ္နန္းႏွင့္ ၾကငွန္းလည္းခံ၊ မတ္ေပါင္းရံလ်က္၊ ေပ်ာ္စံရိပ္ျငိမ္၊ စည္းစိမ္မကြာ၊ မင္းခ်မ္းသာကား၊ သမုဒၵရာ၊ ေရမ်က္ႏွာထက္၊ ခဏတက္သည့္၊ ေရပြက္ပမာ၊ တသက္လ်ာတည္း။

ၾကင္နာသနား၊ ငါ့အားမသတ္၊ ယခုလႊတ္လည္း၊ မလြတ္ၾကမၼာ၊ လူတကာတို႔၊ ခႏၶာခိုင္က်ည္၊ အတည္မျမဲ၊ ေဖာက္လြဲတတ္သည္၊ မခြ်တ္စသာ၊ သတၲဝါတည္း။

ရွိခိုးေကာ္ေရာ္၊ ပူေဇာ္အကြ်န္၊ ပန္ခဲ့တံု၏၊ ခိုက္ၾကံဳဝိပါတ္၊ သံသာစက္၊ ၾကိဳက္လတ္တြန္မူ၊ တံု႔မယူလို၊ ၾကည္ညိဳစိတ္သန္၊ သခင္မြန္ကို၊ ခ်န္ဘိစင္စစ္၊ အျပစ္မဲ့ေရး၊ ခြင့္လွ်င္ေပး၏၊ ေသြးသည္အနိစာ၊ ငါ့ခႏာတည္း။

ခုေခတ္သာဆိုရင္ အနႏၲသူရိယအမတ္ႀကီးရဲ႕စာမွာ တစ္ေယာက္ မဟုတ္လို႔ သူတစ္ေယာက္မွာ မဟုတ္လို႔၊ တစ္သက္လ်ာတည့္ မဟုတ္လို႔၊ လူတစ္ကာတို႔ မဟုတ္လို႔ ျမန္မာစာအဖြဲ႔က ဆင္ဆာလုပ္ ထုတ္ခြင့္မွာမဟုတ္ပါ။

ျမန္မာစာ ႕႕႕ ပ်က္လင့္ကာသာ၊ ဓမၼတာတည္း။

ေဒါက္တာတင့္ေဆြ

၁၈-၂-၂ဝ၁၉

Comments

Popular posts from this blog

က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တပါး

တခုတ္တရ