Chief Editor အယ္ဒီတာခ်ဳပ္မ်ားသို႔
အေပ်ာ္အပ်က္ အေျပာင္အေနာက္မွာ ဘယ္လိုေရးေရး ေျပာရန္မရွိပါ။
ကဗ်ာသမားဆိုသူေတြက မူရင္းကဗ်ာေတြ ကူးတင္တာ သတ္ပံုေတြ ေလွ်ာက္ျပင္ၾကတယ္။ ကိုယ္တတ္ရင္ ကိုယ့္ကဗ်ာမွာ ကိုယ္သတ္ပံုနဲ႔ေရးတာ ေျပာစရာမရွိပါ။
အြန္လိုင္းတင္စာအုပ္ေတြက တဖံု။ သတ္ပံုေတြ အကုန္ေလွ်ာက္ျပင္ၾကတယ္။ မလုပ္ေကာင္းတာေတြ။
ေဆးပညာတင္သူေတြက တမ်ိဳး။ ေရာဂါဆိုးေတြေရးၾကတာ အခ်က္အလက္ေတြ မွားေနတယ္။
ဆရာဝန္ဆီေရးတာ ျမန္မာစာထဲမွာ အဂၤလိပ္လို ပီေတြပါတယ္။ ပီေနာက္မွာ ဝစၥႏွစ္လံုးေပါက္နဲ႔။
ဘယ္ဘာသာရပ္ေရးေရး ပန္က်ဴေယးရွင္းေခၚတာ အေတာ္လြဲရိုက္ၾကတယ္။ ပုဒ္မနဲ႔ ပုဒ္ထီးအစား ဖူးစေတာ့တဲ့။ တခ်ိဳ႕က တေတာ့တည္း။ တခ်ိဳ႕က ၄-၅ ေတာ့။ ပုဒ္မ ပုဒ္ထီးေရွ႕မွာ ျခားစရာမလိုတာမွာ ျခာရိုက္ၾကျပီး၊ ပုဒ္မပုဒ္ထြေနာက္က တကြက္ျခာရမွာကိုေတာ့ ဆက္ရိုက္ၾကျပန္ေရာ။
ခဲစာလံုးပံုႏွိပ္စက္ေခတ္မွာ အယ္ဒီတာေတြ အဆင့္ဆင့္၊ စာျပင္ဆရာ၊ ပရုဖတ္ဆရာေတြနဲ႔ ဆန္ကာတင္ျပီးမွသာ ပံုႏွိပ္ၾကရတယ္။ ခုေခတ္မွာ ကြန္ျပဴတာလုပ္တတ္ရင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ပဲ။ မလုပ္တတ္သူကလည္း တေယာက္မွမရွိ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၉-၂-၂ဝ၁၉
Comments
Post a Comment