My Writings စာေတြ ဘယ္လိုေရးသလဲ
ေရးတာမ်ားလာေတာ့ တခ်ို႕က စာေရးဆရာလိုလို ထင္လာၾကျပန္ေရာ။ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြက တန္းမဝင္ပါ။ စာေရးဆရာ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တဲ့ ၾကိဳးပမ္းမႈလဲ မရွိပါ။ သိလိုသူေတြအတြက္ ကိုယ္သိတာကို ေရးျပေနတဲ့လူသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကာရန္သင့္တာေလးေတြလည္းပါေတာ့ ကဗ်ာလို႔ထင္ၾကတယ္။ ကဗ်ာဆရာဆို ပိုေတာင္မွ မဟုတ္ပါ။ သံေပါက္လိုလို၊ ဘရိတ္ဒန္႔စ္သီခ်င္းလိုလို၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သိတယ္။
ရသဆိုတာ စာရဲ႕ေပတံလို႔သေဘာထားၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အဲလို ရသေပၚေအာင္ ေရးႏိုင္ဘို႔မၾကိဳးစားပါ။ ၾကိဳးစားရင္ အတန္အသင့္ေတာ့ ျဖစ္မလားမေျပာတတ္ဘူး။ ကိုယ္ေရးတဲ့စာကို ဖတ္လိုက္သူမွာ တခုခုရေစခ်င္တာ။ အဲဒီတခုခုဟာ အတံုးလိုက္အတစ္လိုက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်က္အလက္အမွန္ေတာ့ျဖစ္တယ္။ အခ်က္အလက္မွန္မဟုတ္တဲ့ ဝတၳဳေတြလို စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ျပီး မေရးခ်င္ပါ။ ကဗ်ာအေတာ္မ်ားမ်ားက သိပ္ကို စိတ္ကူးယဥ္လြန္းၾကတယ္။ အဲတာမ်ိဳးကို အၾကိဳက္စာရင္းထဲမွာ မထည့္ပါ။ နာမည္ၾကီးလို႔ဆိုျပီး လိုက္မၾကိဳက္ႏိုင္ပါ။
ရသမဟုတ္ရင္ သုတလို႔သတ္မွတ္ၾကတယ္။ သုတလိုဟာေရးတာကို ေဆာင္းပါးလို႔ ေခၚတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္စာေတြကို စာမ်ားလို႔သာ အဂၤလိပ္လိုေရာ ျမန္မာလိုပါ ေခါင္းစဥ္တပ္ပါတယ္။
စာကိုအေလးအနက္ဖတ္သူ မမ်ားပါ။ ဝါဒျဖန္႔တာကို အလြယ္နဲ႔ယံုၾကသူက မနည္းလွပါ။ စိတ္ကူးယဥ္လြန္းတာေတြ အက်ိဳေပးတယ္ မထင္ပါ။ ဖတ္ေကာင္းတိုင္း၊ ေရာင္းေကာင္းတိုင္း လူေတြေကာင္းလာေစမယ္လို႔ မထင္ပါ။ လူေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံကိုျပဳျပင္ေရး ေရးသားတာေတြ မ်ားေစခ်င္တယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၈-၈-၂ဝ၁၄
၂၈-၈-၂ဝ၁၇
Comments
Post a Comment