IMM ေဆးမန္း ေတြးလြမ္း
• သူငယ္ခ်င္း အရင္းဆံုးေတြလည္းပါတယ္။ ဒီေကာင္ေတြက ဝါက်တေၾကာင္းေရးဖို႔ေတာင္ ပ်င္းတဲ့ေကာင္ေတြမွန္း သိတယ္။ ေရးလာလို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေလာက္ခင္ၾကသလည္း မွန္းသာၾကည့္ေပတာ့။ မင္းရယ္ ငါရယ္ေျပာတဲ့ ေကာင္ေတြ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းလို႔ေတာ့ ေျပာမရပါ။ ေဆးေက်ာင္းေရာက္မွ သိၾက၊ ခင္ၾက၊ ေပါင္းၾကသူေတြပါ။
• တေယာက္ကေရးတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႔ (၂) ေယာက္ကိုျမင္ရတာ တို႔ေရႊမန္းေဆာင္ကို ပထမဆုံးေရာက္တုံးက တင္တင္ ေလွခါးက ျပံဳးျပံဳးေလးဆင္းလာတာကို ျမင္ေရာင္မိတယ္။ 29.3.15 ညမွာေတာ့ 1965 ခု မႏၲေလးေဆးတကၠသိုလ္ဝင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ ႏွစ္ (၅ဝ) ျပည့္ ေတြ႔ဆုံညစားပြဲလုပ္ၾကမယ္။ မလာႏိုင္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းကို အထူးသတိရတယ္တဲ့။
• ကြ်န္ေတာ္ဇနီးကို (တင္တင္) လို႔ပါသိသူေတြက အမ်ိဳးေတြနဲ႔ ဒီေကာင္ေတြပဲရွိတယ္။ ကေလးဆိုလို႔ သူတေယာက္ပဲ အဖတ္တင္လို႔ တင္တင္လို႔နာမည္ေပးထားတာတဲ့။
• ကြ်န္ေတာ္တို႔ေဆးေက်ာင္းကအထြက္မွာ ေရာက္လာတဲ့အုပ္စုက မႏၲေလးမွာ သၾကၤန္ၾကိဳလုပ္ေနသလားေတာ့ မသိဘူး။ ကေန၊ ဆိုေနၾကတဲ့ပံုေတြ တင္ထားတယ္။ အဲတာနဲ႔ အေဝးကလက္ခုပ္သံလည္း ၾကားပါေစသတည္း။ အေဝးက ေငးၾကည္ေနတာလည္း ျမင္ပါေစသတည္းလို႔ ေရးလိုက္တယ္။
• ဟိုေန႔က ကြ်န္ေတာ္တို႔ (ဘက္ခ်္) က တေယာက္ကလည္း ခ်တ္ကေနေရးေသးတယ္။ ကိုတင့္ေဆြ (႕႕႕႕႕) ေတာ့ သူ႔အဖိုးၾကီးဆံုးသြားျပီတဲ့။ (႕႕႕႕႕) ကေတာ့ သူေဌးမၾကီးျဖစ္ေနျပီတဲ့။ ေအး ႕႕႕ ငါလာရင္ ဘာေကြ်းမလည္းေျပာလိုက္လို႔ ေရးလိုက္ေသးတယ္။
• သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ ႕႕႕ မင္းတို႔ဆံုၾကရင္၊ ငါ ဘာေရးခ်င္မလည္း မသိေသးဘူးကြ။ ခံစားခ်က္ဆိုတာ အျမဲတမ္းတူတာ မဟုတ္ဖူးကြ။ တူတာကေတာ့ ခင္မင္မႈ။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၃-၃-၂ဝ၁၅
Comments
Post a Comment