Mango သရက္
သရက္သီးစိမ္းေထာင္းစားရတယ္။ ျမန္မာျပည္တုန္းက စားရသလိုပဲ။ သရက္သီးမွည့္ကေတာ့ ေဒလီမွာလည္း စားေကာင္းပါတယ္။ အမ်ိဳးအစားေတာ့ ျမန္မာျပည္ေလာက္မစံုဘူး။ နာမည္ေပးမွာလည္း ဗမာေတြေလာက္မေတာ္ၾကပါ။ လူရင္းေတြထဲက သရက္သီးပို႔စ္ေတြတင္ၾကတာ တေယာက္တမ်ိဳး မရိုးႏိုင္ပါ။
၁။ Sagaing Htunhtun သရက္သီး နဲ႔ ဆြမ္းေလာင္းၿပီးၿပီ။
၂။ Soe Soe Win ထမင္းစားျပီးေတာ့ ျမေက်ာက္သရက္သီးအခ်ဳိတည္း၊ အရသာမွာခ်ဳိလို႔ေမွြး ရင္ထဲကိုေအးသြားတာဘဲ။
၃။ Ye Khaing အသီးမွာသရက္၊ ေခါင္းရြက္သည္ဆီက တေထာင္ဖိုးဝယ္လိုက္တာ သရက္သီး႐ွစ္လံုးရတယ္ဗ်ာ။ ဒါ ဗမာျပည္ေနလို႔ရတာ။ United Fruit ကုမၼဏီႀကီးမ်ားေရာက္လာရင္ က်ဳပ္တို႔ စားရကိန္းမျမင္။
၄။ Tint Swe အသီးမွာ သရက္၊ အရြက္မွာ ေငြစကၠဴ၊ အသားမွာျဖဴ၊ ၁၃၅ မ်ိဳးထဲကမဟုတ္သူ။
ေစာေစာကပဲ RFA ကေန ေဒါက္တာညီညီေဆာင္းပါး ဖတ္သြားတယ္။ ျမန္မာျပည္က စိန္တလံုးသရက္ကို ယူအက္စ္ေအ ပို႔ႏိုင္ရင္ လံုးေရ (၅) သိန္း ျပိဳက္ကနည္းကုန္မယ္တဲ့။ အရင္က ၾကက္ဆူပင္စိုက္မခိုင္းပဲ သရက္ပင္သာစိုက္ခိုင္းခဲ့ရင္ စိုက္ပ်ိဳးသမားေတြ ခ်မ္းသာေနျပီတဲ့။ ဟုတ္တယ္။ ဒီမွာက ဘုရားစူးသရက္သီးသာရတယ္။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၁၂-၅-၂ဝ၁၆
၂၆-၅-၂ဝ၁၆
Comments
Post a Comment