မွန္ရင္ ဝယ္ခ်င္သူမရွိတဲ့ေခတ္
ပိေတာက္ပန္း
မခူးခ်င္စမ္းပါနဲ့
နွစ္ဆန္းခါေတာ္မီမို့
ဇေမၺာ္ရည္ ေျပေျပလိမ္းကာပါ့
ခပ္သိမ္း နယ္စံုစံုသို့
ပြင့္ငံုကို လင့္ကုန္ျကေတာ့လို့
ေခါင္းျကြကာ ဆာေဝေဝနဲ့
သူလည္းေလ ေလာကီသားလိုပါ့
ျကြားခ်င္လွေ ပလိမ့္မယ္။
တသိန္တင့္ပါဘိ
တိမ္ျမင့္ ရီျပာျပာက
ျကည္သာသာ ပြင့္ေလအျဖူးတြင္ျဖင့္
တီတာတာ ပြင့္ေရွြဖူးငယ္တို့
လည္ယွက္ကာ ဘယ္ညာလူးေလေတာ့
သူတို့လို ဘယ္သူျမူးနိုင္ပါ့
ထူးပါဘိတယ္။
တဝါဝါ ဆင္သကၤန္းရယ္က
ကမာၻမွာ ဘဝင္ခ်မ္းေစတဲ့
သာသနာ ရွြင္ရွြင္လန္းေအာင္လို့
တမင္မွန္းကာပါ့ သတိဆြယ္
ရည္ရြယ္ေတာ့သလား။
ခူးပါနဲ့ကြယ္
ပြင့္ဖူးမွာ အဝါျခယ္၍
မာလာအလယ္မွာ နွြဲခ်င္တဲ့ နွလံုးရယ္ေျကာင့္
နွစ္ဆံုးကုန္ အတာဝင္သို့
မာန္အင္ကို ဉာဏ္ဆင္ေမြးကာပါ့
အေရး အခါသာမွ
ခမ်ာမွာ တဂုဏ္ဆန္းရတယ္
ပန္းပိေတာက္မ်ား။
ဝီကီပီးဒီယားမွာလည္း သတ္ပံုမွန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့တူမ သတ္ပံုမွန္နဲ႔ေရးတာကို ဝယ္ခ်င္သူရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၂-၅-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment