တခ်ိန္တုန္းက ညႏွင့္လ
တညတုန္းက လာဖမ္းၾက၏။
တညတုန္းက ထြက္ေျပးရ၏။
တညတုန္းက တိုင္းျပည္တခုကေန ေနာက္တိုင္းျပည္တခုကို ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ဖို႔ ထြက္ခြါရ၏။
တညတုန္းကလို႔ ေရးတဲ့ေခတ္မွာ ျမန္မာစာသင္ခဲ့ရ၏။ တစ္ညလို႔ေရးလာၾကတဲ့ေခတ္မွာ လသည္ ညစ္ေထးေန၏။
တညတုန္းက လသာ၏။ တညတုန္းက လကြယ္၏။
တညတုန္းက မိသားစုကို ထားရစ္ခဲ့ရ၏။ တညမွာေတာ့ မိသားစု ျပန္လည္ဆံုႏိုင္ခဲ့ၾက၏။
တခ်ိန္တုန္းက ညေတြ သတ္ပံုမွန္ခဲ့ပါသည္။ ႏွစ္သံုးဆယ္မွာ လေတြ တိမ္ဖံုးေနပါေတာ့သတည္း။
ေဒါက္တာတင့္ေဆြ
၂၈-၇-၂၀၂၀
Comments
Post a Comment